Święta Bożego Narodzenia w gimnazjum zawsze łączą się z przepiękną częścią artystyczną - słowem przygotowanym przez p. Annę Jamiołkowską i oprawą muzyczną i plastyczną - p. Iwony Godlewskiej. I w tym roku nasi szkolni artyści przygotowali się , prezentując cudowne recytacje i śpiew, głównie chóralny. Zarówno nauczyciele na swojej Wigilii jak i uczniowie podczas spotkań przedświątecznych wysłuchali recytacji, pięknych monologów o tradycji obchodzenia świąt i życzeń. Te ostatnie związane są z uroczystym wieczorem wigilijnym, ale życzenia te mówią o głębokich więziach z Bogiem i drugim człowiekiem, więc niech towarzyszą Wam przez cały rok.
A ja chcę każdemu z Was..., Tobie... złożyć życzenia. Biorę do ręki opłatek… i zawsze mam kłopot: Co powiem w tak ważnej chwili?
Tak bym Ci chciał przekazać dużo dobrych słów, ale wszystkie są takie... zużyte, banalne, nie na życzenia… Wiesz, co to znaczy przełamać opłatek? To tak jakbym miał ostatnią kromkę chleba i się z Tobą nią podzielił. Weź ode mnie moc opłatka...
Życzę Ci , żeby święta były radosne i wypełnione miłością, a wszystkie dni Nowego Roku - piękne. A kiedy będzie podniesienie podczas Pasterki, pamiętaj , nasz Bóg jest dobry jak chleb, dlatego łamiemy się opłatkiem.
A dzisiaj czemu wśród ludzi
tyle łez, języków, katuszy?
Bo nie ma miejsca dla Ciebie
w niejednej człowieczej duszy...
18 grudnia w Zespole Szkół im. Stanisława Staszica w Łomży odbyło się podsumowanie II Konkursu Szopek i Stroików Bożonarodzeniowych pod patronatem księdza biskupa Tadeusza Bronakowskiego. Na ręce organizatora wpłynęło 201 prac, z czego 94 stanowiły szopki oraz 107 stroików.
Komisja konkursowa zwracała szczególną uwagę na zgodność pracy z tematyką konkursu, dobór materiałów, oryginalność pomysłu oraz ogólne wrażenia artystyczne. Autorzy prac wykazali się niecodzienną pomysłowością – szopki powstawały z najbardziej tradycyjnych materiałów jak drewno, papier, trzcina, szkło, sznurek, kostki cukru, lecz nie brakowało także produkcji, np. „makaronowych”- kolanka, rurki, gwiazdki, spaghetti pozwoliły wykreować zarówno całe postacie ludzkie i zwierzęce jak i samą „budowlę”. Nasi uczniowie Klaudia Załęska i Karol Kulesza z kl. I c w kategorii „Szopka” zdobyli III nagrodę, a Jakub Żebrowski z kl. II b w kategorii „Stroik” –wyróżnienie. Gratuluję laureatom wrażliwości estetycznej i aktywności twórczej. Pracując, stawiacie sobie wysokie wymagania. A to, co jest najwspanialsze, że właśnie te wysokie wymagania Was pociągają.
Bardzo serdecznie dziękuję rodzicom uczestników i innym zaangażowanym i gotowym do pomocy za dowiezienie prac do Łomży, a także umożliwienie nagrodzonym udziału w gali finałowej.
Anna Jamiołkowska
Trzeba było zobaczyć te prace... Przepiękne szopki, estetyczne stroiki... Z jakim pomysłem, artyzmem! Gratulujemy nagrodzonym i wyróżnionym, a także tym, których prace znalazły się tuż za podium. Może następnym razem na nie wskoczą? Gratulujemy opiekunom konkursowiczów.
Póki czas podziwiajcie wystawę prac rękodzielniczych w holu szkoły przy sklepiku. Te przecudne witraże, które tam zobaczycie, są dziełem artystów z Waszego otoczenia- Waszych koleżanek i kolegów. Robią wrażenie, prawda?
Redakcja
Dobroć jest bezbronna,
Ale nie bezsilna.
Dobroci nie trzeba siły,
Dobroć sama jest siłą.
Dobroć nie musi zwyciężać,
Dobroć jest zwycięska.
14 i 15 grudnia w gimnazjum odbyła się akcja charytatywna pod hasłem „Uśmiech dla Filipa”. Zorganizowała ją Klasa I c z Wychowawczynią, przy ogromnym zaangażowaniu Rodziców.
Jak było? Przez kilka dni o akcji informowały plakaty rozwieszone w wielu miejscach szkoły, także pojawiło się ogłoszenie na stronie internetowej szkoły. A w poniedziałek? Cały hol na parterze kipiał życiem. Jak z rogu obfitości wysypały się stosy przeróżnych ciast, kanapek, popłynęła strumieniami lemoniada swojskiej roboty. Chciałeś szarlotkę? Bardzo proszę? Sernik? Który rodzaj? A może nie jadłeś jeszcze rogalików czy zieloniutkiego szreka? Proszę bardzo! Jedz do woli...
W rogu stołu, nisko, tuż przy podłodze stała niepozorna skrzyneczka na hojne datki. Nie krępowała swoją obecnością, nie przynaglała. Po prostu stała. A datki wszystkie były hojne, bo ile kto mógł, wrzucił, widząc cel - rehabilitację Filipa.
Wzruszenie chwytało za gardło, kiedy sunął po korytarzu sznur prowadzonych przez Wychowawczynie Przedszkolaczków z zaciśniętym piątakiem w piąstce. Co wybierać? Oczy maluchów zaświeciły się do kolorowych smakołyków. Za chwilę podopieczni Natury pojawili się przy puszce. Częsta była obecność osób zaprzyjaźnionych z zewnątrz i tych, których przypadkiem droga przyprowadziła w tych dniach do gimnazjum. A co powiecie na rozbicie skarbonki przez małą dziewczynkę i wrzucenie do puszki gromadzonych tygodniami drobniaczków? Tak było. Wreszcie Gimnazjaliści i Nauczyciele - w wielkiej masie i wielokrotnie kręcili się na rzeczonym holu. Ci ostatni często podchodzili tylko do skrzyneczki, szeleścili banknotem i zmykali do swoich obowiązków. Dbają o linię, nie jedzą ciast, ale karmią serce...
Nie ma co ukrywać, akcja nie powiodłaby się bez udziału Rodziców Uczniów klasy I c. W przeddzień upiekli ciasta, podczas akcji czuwali, by niczego nie zabrakło i wszystko przebiegało sprawnie, w miłej atmosferze i z zachowaniem środków higieny. Chylimy czoła!
Mamy nadzieję, że pomoc Filipowi się przyda. Życzymy mu dużo Zdrowia. Akcja jednak miała ogromne znaczenie nie tylko dla chłopca i jego rodziny. Pokazała nas jako Wspólnotę, która umie się zorganizować, gdy jest taka potrzeba.
Nie sposób nie wspomnieć, że w szkole odbywają się liczne akcje charytatywne. Jedne mniej, inne bardziej nagłośnione, ale zawsze płynące z serca do serc. Zauważmy to.
Redakcja
W artykule zastosowana jest pisownia rzeczowników pospolitych wielką literą. Dlaczego, skoro zasada mówi inaczej? W jakich sytuacjach jest to dopuszczalne?
11 grudnia 2015 r. odbył się etap rejonowy XXIV edycji Olimpiady Promocji Zdrowego Stylu Życia. Pierwsze miejsce drużynowo i indywidualnie zajęło Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Wysokiem Mazowieckiem. W kategorii drużynowej startowały Aleksandra Grodzka kl. III a, Julia Kamińska kl. III e i Anna Motybel kl. III a. Pierwsze miejsce w kategorii indywidualnej zajęła Aleksandra Grodzka, która będzie reprezentować nasz rejon (powiaty wysokomazowiecki i zambrowski) na etapie okręgowym konkursu w Białymstoku.
Gratulacje!
Opiekun i nauczyciel biologii
Elżbieta Fiedorczuk
Przyłączamy się do gratulacji i życzymy Oli powodzenia na dalszych etapach.
Redakcja
Od 8 do 10 grudnia trzecioklasiści próbowali osiągnąć jak najwyższe wyniki podczas egzaminów gimnazjalnych. Próbowali, bo była to próba przed kwietniowymi zmaganiami, od których zależeć będzie, do jakiej szkoły się dostaną. Jak im poszło? Zapewne niedługo się dowiedzą, bo nauczyciele już sprawdzają ich testy. Nam pozostaje tylko trzymać kciuki.
Młodsze roczniki czas ten miały wypełniony po brzegi. Prelekcje o asertywności i uzależnieniach, słuchanie pieśni patriotycznych w wykonaniu chórzystów, koncert muzyki disco polo, profilaktyczny tor przeszkód, wizyta w CKZ, obejrzenie spektaklu..., czyli dla każdego coś...ciekawego.
Wszystkie propozycje były zajmujące, dostarczały przeróżnych emocji i rozszerzały wiedzę. Na uwagę zasługuje profilaktyczny tor przeszkód co roku organizowany przez nauczycieli wychowania fizycznego i edukacji dla bezpieczeństwa. Dynamiczne konkurencje sportowe- przeciąganie liny, podskoki, biegi, chodzenie na szczudłach, wyścigi rzędów- co tylko chcecie!- w połączeniu z praktycznym zastosowaniem wiedzy na temat udzielania pierwszej pomocy to nie byle co! Nagrodą- Puchar Dyrektora Szkoły! Sześcioosobowe reprezentacje klasowe naprawdę miały co robić. Miło pogratulować klasom Ia i II b- zdobywcom pucharów w swoich kategoriach wiekowych. Wyniki obu drużyn były imponujące. Nie znaczy to, że w tym współzawodnictwie byli jacyś przegrani. O nie! Godna podziwu sprawność sportowa i praktyczna umiejętność niesienia pomocy dobrze wróżą dla tych, którzy znajdą się w potrzebie, będąc z tymi gimnazjalistami. Na pewno mogą na nią liczyć.
Redakcja
Dnia 11 grudnia 2015 r. w Gminnym Ośrodku Kultury w Czyżewie odbyło się rozstrzygnięcie powiatowego konkursu pt. „Pocztówka bożonarodzeniowa Banku Spółdzielczego”. Praca uczennicy z klasy I d, Natalii Sokołowskiej została wyróżniona spośród 360 prac nadesłanych na konkurs. Celem konkursu było podtrzymanie tradycji bożonarodzeniowych, umiejętne wykorzystanie środków i technik plastycznych oraz wykorzystanie logo banku.
Uczennica swoje pasje kształci również w kole plastycznym w Miejskim Ośrodku Kultury w Wysokiem Mazowieckiem. Natalia uplasowała się na II miejscu w kategorii gimnazjum w powiatowych eliminacjach Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego ,,Zapobiegajmy Pożarom”.
Gratulujemy i życzymy wielu jeszcze sukcesów.
Redakcja
Z okazji Mikołajek, Szkolne koło ,,Caritas'' wraz z Panią Anną Piętką - Lubowicką odwiedziło osoby niepełnosprawne ze stowarzyszenia ,,Natura''. Wraz z uśmiechem zanieśliśmy drobne upominki w postaci pluszowych zabawek oraz słodkości. Wspólnie śpiewaliśmy kolędy. Największą atrakcją były zdjęcia z Mikołajem. Prezenty (chyba) spodobały się podopiecznym stowarzyszenia „Natura” a ciasto smakowało. Czekamy z utęsknieniem na kolejną okazję do spotkania i przeżycia cudownych chwil.
Klaudia Oleksik ID
Szkolne Koło,,Caritas''
Filipek to brat naszej koleżanki Gabrysi, jest chory na dziecięce porażenie mózgowe. Wymaga systematycznej rehabilitacji. Potrzeby są ogromne, a możliwości finansowe rodziny niewielkie. Chłopca od 2014 roku samotnie wychowuje tata i jest mu bardzo ciężko. Chcemy wspomóc, w miarę możliwości, leczenie Filipka, dlatego przy współpracy Szkolnego Koła Caritas organizujemy akcję charytatywną. Pomysł narodził się w głowie naszej pani wychowawczyni, a my z chęcią podjęliśmy się organizacji tego przedsięwzięcia.
14 i 15 grudnia 2015 r. na holu przy sklepiku szkolnym zostanie zorganizowany kiermasz ze słodkimi domowymi wyrobami. Uczniowie klasy I „c” wraz z rodzicami przygotują smakołyki: ciasta, ciasteczka, pączki itp. Będzie można również kupić lemoniadę. Na najhojniejszych ofiarodawców czekają świąteczne niespodzianki.
Pamiętajcie, każda złotówka jest ważna, a dobro zawsze do nas powraca!
Anna Wojciechowska i Hanna Zagroba z klasy I c
26 listopada 2015 r. drużyna w składzie: Karolina Skłodowska, Paulina Kierlewicz z kl. III b i Oliwia Jarząbek z kl. III d reprezentowały naszą szkołę w IX Powiatowym Konkursie Gimnazjalistów „Pierwsza Pomoc Przedmedyczna”. Konkurs składał się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. W części teoretycznej zawodnicy indywidualnie rozwiązywali test złożony z pytań zamkniętych. Zadania w części praktycznej wykonywane były przez całą drużynę. Zawodnicy w przekonujący sposób udowodnili, że umiejętność udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, a tym samym pokonywanie bariery nieśmiałości oraz przyjęcie aktywnej postawy w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia drugiego człowieka, nie są im obce.
W konkursie wzięło udział 11 trzyosobowych zespołów z gimnazjów powiatu wysokomazowieckiego. Nasza drużyna uplasowała się na III pozycji.
Gratulujemy dziewczętom i opiekunowi - pani Iwonie Gołaszewskiej.
Redakcja
Przyjacielu!!!
Spójrz, jaki świat jest kolorowy:
Niebo niebieskie, róże czerwone,
A słońce złote…
Teraz zamknij oczy- widzisz ciemność…
Co za ulga, że można je otworzyć
I znów widzieć słońce…
To słowa z listu zawierającego podziękowanie dla uczniów naszej szkoły od Fundacji Na Rzecz Osób Niewidomych i Niepełnosprawnych „ Pomóż i Ty”.
Samorząd Uczniowski pod opieką p. Barbary Agnihotri przeprowadził we wrześniu i listopadzie akcję sprzedaży cegiełek charytatywnych. Dochód z niej przeznaczony zostanie na zakup sprzętu do rehabilitacji Jakuba, podopiecznego Fundacji.
Samorządowi Uczniowskiemu udało się zebrać dość znaczną kwotę, która przekazana została Fundacji. Nasi Uczniowie nie zawiedli, podzielili się tym, co mają. Dziękujemy bardzo!!! Tak trzymać!
Samorząd Uczniowski
Niepodległość - trudne słowo.
Może ono znaczy coś ważnego w naszym życiu?
10 listopada w naszym gimnazjum odbyła się część artystyczna z okazji 97 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Przygotowały ją klasy I a i I b z wychowawcami. Oprawę muzyczną zapewnił chór szkolny.
Artyści zastanawiali się , czym jest współczesny patriotyzm. Recytacje i śpiew wywołały, mamy nadzieję, wzruszenie słuchaczy. Współczesna Polska to historia, ale też piękno krajobrazu i miast, dobre relacje między ludźmi, atmosfera życzliwości, chęć do pracy i odpoczynku, dbałość o język i przywiązanie do wolności. Wyśpiewane i wydeklamowane słowa otworzyły wspomnienie widzianych zabytków, urokliwych miejsc, a jeśli nie była to podróż sentymentalna, to na pewno wędrówka marzeń do miejsc nieodkrytych a kuszących.
Gratulujemy wykonawcom udanego występu. Nie sposób nie wspomnieć o solistach- urosło nowe pokolenie cudownych głosów!
Aby nie pozostał w Was tylko emocjonalny ślad, polecamy do przemyślenia słowa piosenki Marka Grechuty (zaśpiewanej pięknie przez Waszą koleżankę):
Bez historii, mowy, sztuki,
Bez mądrości tej z nauki
naród się zamieni w bezimienny kraj...
...Masz obronić co najlepsze,
by służyło Polsce jeszcze.
Liczy na twą pomoc dziś Ojczyzna twa...
Redakcja
W środę, 28 października, klasa I C wraz z wychowawczynią panią Katarzyną Bartłomiejczuk oraz paniami Anną Jamiołkowską i Małgorzatą Nadolną wyruszyła na szkolną wycieczkę do Warszawy. Zbiórka odbyła się pod Miejskim Ośrodkiem Kultury o godzinie 7.15. Wyjazd zaplanowany był na godzinę 7.30. Autokar pełny dobrego humoru, sił i chęci do lepszego poznania stolicy punktualnie wyruszył z Wysokiego Mazowieckiego. W drodze nie zabrakło śmiechu, rozmów i wspólnych zdjęć. Pierwszym punktem programu była wizyta w galerii handlowej Arkadia. Z uśmiechami na twarzach ruszyliśmy na zakupy. Z pewnością dla wszystkich były one udane. Potem udalismy się w stronę słynnego Centrum Nauki Kopernik. Po otrzymaniu biletów około godziny 13.30 w małych grupach zaczęliśmy zwiedzanie i interaktywną naukę. Oprócz tego, że zabawa była przednia, uczyliśmy się w sposób bardzo przyjemny i wymagający niewielkiego wysiłku. Zadziwiające jest to, jak w „Koperniku” potrafi odnaleźć się i ośmiolatek, i osoba dojrzała. O godzinie 15 zakończyliśmy zwiedzanie. Następnie udaliśmy się w stronę teatru „Buffo”, w którym o godzinie 16 obejrzeliśmy musical pt. "Metro". Zadowolenia uczniów i opiekunów nie dało się nie zauważyć! Spektakl wywarł na nas ogromne wrażenie. Historia opowiadająca o wyborach, jakie każdy z nas w swoim życiu podejmuje, o przyjaźni, miłości, pasji i poświęceniu się dla niej na pewno zostanie przez nas zapamiętana. W drodze powrotnej nie zabrakło śpiewów, żartów, humoru. Nie mogliśmy obejść się bez wieczornej wizyty w restauracji McDonalds. Do naszego miasta wróciliśmy po godzinie 22. Smutni, że to już koniec, ale z nadzieją na więcej takich przygód ruszyliśmy do domów.
HZ
28 października w Miejskim Ośrodku Kultury w Wysokiem Mazowieckiem odbyło się przedstawienie z udziałem naszych gimnazjalistów i absolwentów. Publiczność stanowili przedstawiciele Rady Miasta Wysokie Mazowieckie i gimnazjalna społeczność. Spektakl „ Pierścień i Róża” opracowały p. Bogumiła Wierzchowska Gosk i p. Edyta Porowska. Była to historia o miłości, wyborach, pieniądzach, fałszywym zauroczeniu, biedzie i bogactwie.
12 aktorów dwoiło się i troiło, by pięknie zagrać, zaśpiewać i wzbudzić zainteresowanie wymagającej publiczności. Redakcja nie będzie sugerować Wam oceny przedstawienia. Kto Wam się najbardziej podobał? Czyja rola wywarła na Was największe wrażenie? Przystojniaka Luleki? Pięknej i wyniosłej Angeliki? Skromnej Rózi? Subtelnej wróżki? Królewskiej pary?A może niezłej tancerki Gburelli? Piszcie do Redakcji, a na pewno Wasze opinie opublikujemy.
Redakcja
Człowiek jest istotą, której sposób istnienia jest kwestią otwartej wciąż decyzji, kim chce być i kim chce się stać - Max Scheler
Na uroczystych galach z okazji Dnia Edukacji Narodowej u nas w gimnazjum, w innych szkołach w mieście, w województwie i kraju padło wiele ciepłych słów kierowanych do nauczycieli. Gdyby spełniły się wszystkie życzenia, nauczyciele i pracownicy edukacji mieliby się jak pączki w maśle. Gdyby...
Szukajmy więc z pomocą rodzin, przyjaciół, naszych wychowanków i ich rodziców drogi do szczęścia, a podobno jest ich siedem:
1. BYĆ ZADOWOLONYM
Radować się! Oto sens życia. Cieszyć się przede wszystkim życiem - Mascha Kaleko
Jeśli nie cieszy cię to, co masz, czy możesz być szczęśliwszy, mając więcej - autor nieznany
Ciesz się drobiazgami, a wielkie szczęście wejdzie w twoje życie - autor nieznany
2. PRZEKRACZAĆ SIEBIE
Ludzie są jak kwiaty: stworzeni do tego, aby się rozwijać - Andre Liege
Potrzebny jest ten trud i wysiłek, w którym cały człowiek doznaje radości panowania nad sobą oraz pokonywania oporów i przeszkód - Jan Paweł II
Najważniejsze jest zwycięstwo w małym, w czymś niesłychanie małym - nad sobą - kard. Stefan Wyszyński
3. POKONYWAĆ TRUDNOŚCI
Nie pozwól, aby jakiś problem zniechęcił cię i by twoją uwagę rozpraszało coś mniejszego od szczytu góry - Alfonso Ortiz
Przyjmij wszystko, co przyjdzie na ciebie, a w zmiennych losach utrapienia bądź wytrzymały - Mądrość Syracha 2,4
Burze sprawiają, że dąb głębiej zapuszcza korzenie - George Herbert
4. BYĆ DAREM DLA...
Nie żałuj czasu na rozglądanie się dookoła - dzień jest zbyt krótki na to, aby myśleć tylko o sobie - tekst staroangielski
Teraz nie pora myśleć o tym, czego ci brak. Lepiej pomyśl, co możesz zrobić z tym, co masz - Ernest Hemingway
5. ZAWSZE PRZEBACZAĆ
Nie ma takiej krzywdy, której by nie można przebaczyć - kard. S. Wyszyński
Wybaczaj, żeby na nowo zaufać - Agnieszka Bieńkowska
Pokój przychodzi wtedy, gdy uświadamiam sobie, że nie muszę koniecznie postawić na swoim - Tom Wright
6. KOCHAĆ I KROPKA
Kto jest napełniony miłością, jest napełniony Bogiem - św. Augustyn
Miłość to akt nieustającego przebaczania - czułe spojrzenie, które wchodzi w nawyk - Peter Ustinow
Jak trudno jest miłować - ale jak warto miłować - kard. S. Wyszyński
7. UFAĆ BOGU
Powierz Panu swą drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał - Psalm 37,5
Tylko Bóg jest ostatecznym oparciem dla wszystkich wartości, tylko On nadaje ostateczny sens naszej ludzkiej egzystencji - Jan Paweł II
Myśl o Bogu na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna - Księga Przysłów 3,6
Mamy nadzieję, że każdy z pracowników resortu edukacji znajdzie swoją drogę. Zapraszamy także na nie Rodziców i Was, drodzy Wychowankowie.
Redakcja
7 października do gimnazjum zawitała filharmonia z nietypowym koncertem. Motywem przewodnim były kłamstwa w Internecie (cyberkłamstwa), a muzyka była ilustracją dźwiękową problemu. Prowadząca mówiła o hejtowaniu, skrytykowała trole, zaznaczyła, że każdy z nas może stać się potencjalną ofiarą tego typu przemocy. Mówiła o nałogach nadmiernych zakupów w sieci, fałszerstwach za pomocą fotoshopu, manipulowaniu nami w białych rękawiczkach. O wszystkim wiemy? Tak. Jednak nigdy nie za dużo ostrzeżeń przed stalkingiem i fiszkowaniem. Konferansjerka zwróciła też uwagę na wpływ gier komputerowych na nasz umysł. Tyle jest w nich zła, okrucieństwa i przemocy, że podświadomie oswajamy się z tym, a co gorsza, zwykłe doznania nas nudzą. Czy tak było podczas spektaklu „Romeo i Julia”, że fikcyjna śmierć aktora grającego Tybalta Was nie poraziła? Oby nie.
O samych zagrożeniach wiemy. Prowadząca zwróciła jeszcze uwagę na następstwa uzależnienia od sieci. Najbardziej przekonujące jest poczucie osamotnienia - niby mam wirtualnych przyjaciół, a jednak budzę się sam w czterech ścianach pokoju. Niby mogę umówić się w realu z wirtualnym znajomym, ale ciągle towarzyszy mi lęk, podejrzliwość, czy aby nie zostanę wykorzystany…
Czy umiejętność radzenia sobie z cyberkłamstwami da się opanować? To zależy w dużej mierze od nas.
Redakcja
6 października klasy II b i II c pod opieką wychowawczyń p. Luizy Borawskiej i p. Marii Sutkowskiej oraz p. Ewy Turlewicz i p. Joanny Ścisłowicz były na wycieczce w Warszawie. Dzień był ciepły, atmosfera luźna, humory dobre, więc wszystko udało się wyśmienicie.
Na początku podzieleni na grupy biegaliśmy po Centrum Nauki Kopernik. Biegaliśmy, bo żeby wszystko obejrzeć i przeprowadzić doświadczenia matematyczno- przyrodnicze, poznać swoje emocje, pogłowić się nad rozwiązywaniem zagadek trzeba było się sprężać, choć na te czynności mieliśmy ponad 3 godziny! Lekko oszołomieni wiedzą zwiedziliśmy warszawskie Powązki. Pani kazała, choć nas bardziej gnało do życia, na zakupy, do galerii. Zapamiętaliśmy jednak urokliwy charakter starej nekropolii i nazwiska, mnóstwo nazwisk spoczywających tam sław ze świata kultury i historii.
Wieczorem czekały nas inne doznania. Przeżywanie miłości Romea i Julii w Studio Buffo. Atutem tego przedstawienia była mnogość poruszanych współczesnych problemów: nieszczęśliwa miłość nastolatków, przedmiotowe traktowanie ludzi, fikcja imprez charytatywnych, radzenie sobie z problemami za pomocą przemocy czy narkotyków… Dziewczęta były oczarowane śpiewem, choreografią, żywiołowym tańcem i ciekawymi pomysłami reżysera ( np. motyw snu, miłości), chłopcy ze znawstwem wypowiadali się na temat efektów slow, sztuk walki i tańca break dance, natomiast co do śpiewu mieli mieszane uczucia. To był musical, więc śpiew był nośnikiem treści! Śpiew miły dla ucha i serca…Kiedy następny wyjazd? Zobaczymy. Na pewno jednak będzie relacja.
Uczestnicy wycieczki
7 i 8 października kolejne grupy zjawią się w Warszawie, realizując podobny program wycieczki. Czekamy na ich uwagi i zdjęcia.
Redakcja
Dni Kultury Chrześcijańskiej obchodzone w naszym mieście 27 września uświetnione zostały występem młodych artystów z naszego gimnazjum przygotowanym przez p. Annę Jamiołkowską i p. Iwonę Godlewską. Piękne recytacje i śpiew przekonywały słuchaczy, że świętość towarzyszy nam w codziennym życiu, a osoby z naszego otoczenia często zasługują na to szczytne miano. Przypomnienie tej prawdy jest potrzebne w czasach zdominowanych przez pośpiech i powierzchowność odczuć. „Święci” współcześni nie oczekują wdzięczności, stale spieszą się kochać, znajdują samotność oddalając się od siebie a nie od świata,tę samotność bez której świat dostaje bzika, są tak bardzo obecni że ich nie widać nie lękają się nowych czasów które przewracają wszystko do góry nogami nie chcą być również umęczeni w słodki sposób jak na nabożnych obrazkach- jak pisał Jan Twardowski. Tym bardziej powinniśmy zdobyć się na refleksję i rozejrzeć się wokół.
Gimnazjaliści obejrzeli występ w szkole. Dziękujemy artystom i ich opiekunkom.
Redakcja
28 września 2015 r. w naszej szkole odbyło się uroczyste ślubowanie klas pierwszych, a po południu otrzęsinowy zawrót głowy przygotowany przez Samorząd Uczniowski wraz z opiekunami. Pierwszoklasiści zostali ostatecznie włączeni w poczet uczniów Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Wysokiem Mazowieckiem, składając ślubowanie na sztandar szkoły, a tym samym przyjmując na siebie wszystkie prawa, przywileje i obowiązki.
Otrzęsiny przebiegły w atmosferze zdrowej rywalizacji, dobrej zabawy i humoru. Samorząd Uczniowski, jak zwykle, stanął na wysokości zadania i przygotował szereg konkurencji dla pierwszaków, m.in. picie mleka na czas, robienie sałatki jedną ręką, quiz o szkole.Były one oceniane przez surowe jury. Pierwszoklasiści w zabawny sposób, poprzez scenki, prezentowali swoje klasy oraz stroje: klasa 1 A – strój rolnika, I b – wampira, I c – piżamy, I d – postaci bajkowe, I e – kosmitów. Uczniowie dzielnie wykonywali zlecone zadania, zbierając punkty dla klas. Nie było przegranych. Na pierwszej pozycji uplasowała się klasa I c, tuż za nią na drugiej klasy I a i I d, a na trzeciej klasy I b i I e.
Gratulujemy pomysłu Samorządowi Uczniowskiemu, a pierwszaków witamy pośród gimnazjalistów.
Redakcja
Oto kilka wypowiedzi na temat tak ważnego dla pierwszoklasistów wydarzenia:
Read more: Pierwsze koty za płoty, czyli o ślubowaniu i otrzęsinach klas pierwszych
Miesiąc temu rozpoczął się nowy rok szkolny. Kiedy pierwszoklasiści „rozpoznali teren”, przyszedł czas na integrację. Dobrym sposobem na lepsze poznanie się są niewątpliwie ogniska.
Klasa I c wraz z wychowawcą Katarzyną Bartłomiejczuk, paniami Moniką Dołegowską i Janiną Berbachowską 25 września swój wolny czas spędziła w Gołaszach Górkach na ognisku klasowym.
Dzięki Rodzicom i wychowawcy impreza nie była monotonna. Oprócz tradycyjnej kiełbaski z ogniska mogliśmy skosztować słodkości przygotowanych przez nasze koleżanki i mamy. Ciasta, ciasteczka, mufinki, babeczki, rogaliki, wspaniały tort, owoce i lody podniosły poziom glukozy we krwi, a tym samym dały energię do zabawy. Ci, którzy nie lubią słodyczy, mogli zajadać się pyszną babką ziemniaczaną i ciepłymi kurczaczkami.
Gry i zabawy zorganizowane przez naszą panią (m. in. przeciąganie liny, tory przeszkód, gry zespołowe, podchody) nauczyły nas zdrowej rywalizacji i pokazały, że zabawa uczy, bawi i łączy.
Rodzice udowodnili nam, że gdzieś w nich drzemie jeszcze dziecko. Wspólnie śpiewaliśmy piosenki, a uwieńczeniem ogniska była dyskoteka w blasku księżyca. Dziękujemy za wspaniałą imprezę i czekamy na kolejną.
Uczniowie kl. I C
15 września gimnazjaliści spotkali się z prokuratorem p. Marcinem Wojtkowskim na prelekcji dotyczącej przestępstw w cyberprzestrzeni i konsekwencji z nich płynących.
Prowadzący spotkanie zapewnił, że w sieci nikt nie jest anonimowy. Tylko pozornie, jeśli posługujemy się zmyślonymi danymi, jesteśmy nie do zidentyfikowania. Pan prokurator wyprowadził „pewniaków” z błędu. Każdego da się znaleźć w sieci, zwłaszcza że wielu z Was bez zahamowań publikuje swoje zdjęcia i trąbi na lewo i prawo o sobie. Baza danych na Wasz temat się rozrasta...
Za nękanie w sieci, zniesławianie, obrażanie, pomawianie kary są wysokie, a samo śledztwo uciążliwe, nie wspominając o konfiskacie (zabraniu) komputerów, tabletów i komórek, co może być fizycznie dotkliwe dla niektórych. (Wyobraźcie sobie dzień bez ulubionego tabletu, a co dopiero rok!) Podobnie surowo karany jest stalking. Co to? Uporczywe osaczanie osoby ciągłymi smsami, e-mailami, rozmowami telefonicznymi. Jeśli rozmówca sobie nie życzy, nawet wyznania miłosne mogą być uznane za przejaw stalkingu, bo naruszają prywatność rozmówcy, niepokoją go, męczą, a wreszcie wywołują strach.
Obserwacja słuchaczy pokazała, że wielu z Was świetnie zna temat, wielu jednak „kozaczy” w przekonaniu, że to nieprawda. Obyście nigdy nie byli po żadnej ze stron, ani nękanego, ani nękającego. Prawo jest surowe. Kłopoty mogą być tuż, tuż. Nie warto.
Redakcja
11 września 2015 roku w Białymstoku odbył się jubileuszowy XV Międzynarodowy Marsz Żywej Pamięci Polskiego Sybiru. Hasło tegorocznego marszu brzmiało "Koniec wojny, 1945-1989 nowe zniewolenie".
Główną część uroczystości stanowił przemarsz kilku tysięcy uczestników ulicami Białegostoku spod Pomnika Katyńskiego do kościoła Ducha Świętego, gdzie odprawiona została msza święta. Przy tym kościele znajduje się Grób Nieznanego Sybiraka. I właśnie tam marsz zakończył się ekumenicznymi modlitwami, złożeniem kwiatów i zapaleniem zniczy, apelem poległych oraz salwą honorową.
Marsz organizowany jest po raz kolejny w stolicy Podlasia, gdyż z terenów wschodniej Polski deportowano, czyli wywieziono, najwięcej osób. W latach 1939-1941 oraz po II wojnie światowej na Syberię i do Kazachstanu NKWD (Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego) wywiozło ponad milion Polaków.
W uroczystościach brali udział uczniowie naszego gimnazjum z klasy IA oraz Poczet Sztandarowy. Opiekunem młodzieży był pan Tomasz Krajewski.
Uczestnicy marszu
Dla ciekawości podamy, że dzień wcześniej na stadionie w Białymstoku w ramach Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru wystąpiły zespoły Lao Che i Kult. Młodzieży w różnym wieku było mnóstwo. Zespoły spisały się na medal. Dlaczego o tym wspominamy? Pamięć o sybirakach można czcić w rozmaity sposób. Ważne, by w ogóle pamiętać.
Redakcja
Witajcie, drodzy pierwszoklasiści! Na pewno z rozrzewnieniem wspominacie naukę w szkole podstawowej, swoich wychowawców, ulubionych nauczycieli, panie woźne, kucharki. Tak powinno być. Ci ludzie zrobili dla Was bardzo wiele- intelektualnie, emocjonalnie i społecznie przygotowali do nauki w gimnazjum. 1 września przekroczyliście progi tej szkoły. Nowe twarze kolegów, nauczycieli, inne otoczenie wokół Was. Tak też powinno być. Przyzwyczaicie się szybko. Wdrożycie w wymagający więcej dojrzałości system szkolny. Jesteście już gimnazjalistami.
Życzymy Wam, by przygoda z nową szkołą była ekscytująca. Byście po trzech latach z rozrzewnieniem wracali do tej szkoły już jako mądrzejsi, doroślejsi, bardziej świadomi siebie, swoich potrzeb i możliwości. Rozwijajcie talenty, wykorzystujcie wiedzę swoich nowych nauczycieli. Z rozmysłem wybierajcie zajęcia rozwijające umiejętności i te, które są organizowane, by pomóc Wam nadrabiać zaległości.
Nowa bajka się zaczęła. Od Was zależy, jak bardzo będzie kolorowa.
Aby drugo- i trzecioklasiści nie czuli się odsunięci, niech też do serca wezmą sobie słowa kierowane do pierwszaków. Sama prawda, nie uważacie? Witamy Was po wakacjach. Cieszymy się na Waszą obecność i otwarte głowy, które szykujecie na kolejną przygodę. Razem ją przeżyjemy.
Redakcja
1 września 2015 r. cała społeczność uczniowska była świadkiem odejścia na emeryturę mgr Elżbiety Fiedorczuk- nauczyciela biologii i mgr Lidii Kadłubowskiej- nauczyciela wychowania fizycznego. Celowo nie piszemy\"społeczność pożegnała\', bo z nauczycielkami nie rozstajemy się zupełnie. Niektóre klasy mają szczęście w dalszym ciagu pracować z tak zasłużonymi pedagogami. Spod skrzydeł obu mentorek wyszły całe pokolenia. Są wśród nich i lekarze , i biolodzy, i nauczyciele, i znamienici sportowcy. Obie panie propagowały w swojej pracy zdrowy styl życia i ta wartość zapadła w pamięci nawet tych osób, które w życiu dorosłym nie mają do czynienia z przedmiotami przyrodniczymi.
Jakie nastroje towarzyszą dziarskim emerytkom? Niżej wypowiedź jednej z nich.
Redakcja
„W naturze ludzkiej leży,
że odpoczynek po jednej pracy
znajdujemy tylko w pracy innej.”
Cytując klasyka, można powiedzieć: „nadeszła wiekopomna chwila”. Wybieram się na najdłuższe wakacje życia. Cóż w takiej chwili można rzec? Chyba jedynie tyle, że wszystko ma swoją kolejność, miejsce i czas. Życie składa się z ciągłych powitań i pożegnań. Te ostatnie często wywołują smutek i prowokują do snucia wspomnień. Muszę Wam powiedzieć, że te 35 lat pracy przeleciały mi tak, jakbym weszła jednymi drzwiami, a wyszła drugimi. Dlatego Wy, młodzi, łapcie życie pełnymi garściami, ale wybierajcie z niego to co najlepsze.
Czas, jaki spędziłam z Wami w tej szkole, stanowi dla mnie ogromny i bardzo ważny epizod w grubym tomie mojego życia. To prawda, że taka chwila pożegnania zamyka w życiu człowieka pewien rozdział. Ale muszę Wam powiedzieć, że to nie jest koniec! To nie jest nawet początek końca! To jest dopiero koniec początku! Licznik rusza znów od zera. To prawda, że nieraz strzykają kości, ale co tam- otwierają się nowe szanse, nowe możliwości.
Teraz to ja będę żyła jak hrabiostwo. Nic za szybko, nic za ostro, pełen spokój, luz i beztroska. Ale to wszystko to nic. Rzecz najważniejsza. Zaczęła się już stawać jedna prawda oczywista: ZUS mnie wreszcie zaczął dawać, a nie tylko ze mnie korzystać.
Pragnę podziękować za współpracę: Dyrekcji Szkoły, Radzie Pedagogicznej, pracownikom administracji i obsługi oraz Wam, droga młodzieży, bo to dzięki pracy z Wami czuję się młodo i zapominam o swoim wieku. Szczególnie gorąco chciałabym podziękować za całe lata wspólnej pracy, za rozumienie się bez słów mojej przyjaciółce Barbarze Sołoducha oraz moim sympatycznym kolegom wuefistom, tym starszym i tym trochę młodszym. Wszystkim Wam po prostu dziękuję za to, że mogłam z Wami być.
Życzę Wam dużo zdrowia oraz sukcesów szkolnych i osobistych.
Lidia Kadłubowska
25 czerwca 2015 r. trzecioklasiści rozstali się z gimnazjum. Na uroczystość przybyli: burmistrz p. Jarosław Siekierko, przewodniczący Rady Miasta p. Józef Sokolik, przewodniczące Rady Rodziców p. Danuta Roszkowska i p. Dorota Szepietowska, rodzice, rada pedagogiczna i absolwenci.
Spotkanie poprowadzilidyrektor p. Jarosław Jankowski i wicedyrektor p. Ewa Turlewicz .
Przemawiający pogratulowali absolwentom osiągnięć, życzyli odnalezienia szkoły marzeń, a na dwa nadchodzące miesiące dobrego wypoczynku.
Wzruszającym momentem było odebranie przez rodziców listów gratulacyjnych za uzyskaną przez ich dzieci średnią ocen co najmniej 5, 0 i podziękowań za współpracę ze szkołą. Bez zaangażowaniarodziców wiele cennych inicjatyw nie mogłoby być zrealizowanych.
Absolwentką roku została Roksana Mirek- dwukrotna laureatka Wojewódzkich Konkursów Języka Polskiego i Języka Angielskiego, ogólnopolskiego konkursu graficznego , wielu konkursów plastycznych, recytatorskich, ortograficznych i graficznych. O sukcesach Roksany można by wydać książkę. Gratulujemy!
Sportowcami roku zostali Magdalena Zawistowska i Paweł Sakowicz. Dla nich koszykówka, piłka nożna, lekkoatletyka to słowa wypełnione treścią- emocjami, które przeżywali i pozwalali przeżyć innym.
Ze łzami w oczach rozstaliśmy się z artystami tego rocznika. Dali oni na koniec popis swoich umiejętności w pięknym programie artystycznym. Podziękowali rodzicom i wychowawcom, zaprezentowali siebie jako biegnących w górę rzeki, pod prąd, z przekonaniem, że w życiu „dętym, pokrętnym” znają swoją wartośći umieją dostrzec piękno świata.
Jak co roku uroczystość rozstania uczniów z wychowawcami / nauczycielami pozostawia niedosyt emocji. Chciałoby się tyle powiedzieć, a w napięciu się nie da. Chciałoby się uściskać tyle dłoni, ale zabrakło odwagi. Pamiętajcie jednak, że Wasi wychowawcy nie rozstają się z Wami na zawsze. Zostaje nastrój „pizzowych”, „nocnofilmowych”, „refleksyjnych”, „pouczeniowych”, „odkrywczych”, „wycieczkowych”’ „lekcjowych”spotkań i świadomość, że gimnazjum stoi na swoim miejscu a w nim ludzie, którzy zawsze znajdą dla Was czas. Wszystkiego dobrego w nowych szkołach!
Redakcja
26 czerwca koniec roku szkolnego. Ulga. Wakacje. Nadszedł dobry czas wypoczynku.
Uroczystość uświetnili swojąobecnością ks. proboszcz parafii p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła Edward Łapiński, wiceburmistrz p. Ewa Konarzewska, przedstawicielki prezydium Rady Rodziców p. Dorota Szepietowska i p. Justyna Zaręba.
Uroczystość poprowadzili dyrektor Jarosław Jankowski i wicedyrektor p. Ewa Turlewicz.
Najlepsi uczniowie ze średnią co najmniej 4,75 i bardzo dobrym zachowaniem zostali uhonorowani świadectwami z wyróżnieniem i nagrodami książkowymi. Nagrodzeni zostali także uczniowie ze stuprocentową frekwencją i laureaci konkursów rozmaitego rodzaju.
Po krótkim spotkaniu z wychowawcami i ostatnich życzeniach spędzenia bezpiecznych wakacji gimnazjaliści ruszyli na oczekiwaną wolność.
Jak przeżyjecie te dwa miesiące? Po swojemu. Życzymy Wam, oby żadna chwila nie była zmarnowana. Co to oznacza? Dla każdego co innego: podróże, spanie, wykorzystanie komputera, oglądanie filmów, spotkania z bliskimi, czas spędzony samotnie...
Wracajcie do szkoły pełni energii i dobrego nastawienia do pracy. Nastawienie i motywacja to warunki powodzenia. Do zobaczenia!
Redakcja