25 czerwca w Ciechanowcu odbył się Marsz Godności Osób z Niepełnosprawnościami. Nasza społeczność szkolna nie mogła nie włączyć się w tak wyjątkowe wydarzenie. Uczniowie i nauczyciele naszej szkoły wraz z innymi uczestnikami wydarzenia przemaszerowali ulicami miasta, niosąc transparenty i hasła promujące równość oraz akceptację. Następnie wszyscy udali się na Plażę Miejską, gdzie w otoczeniu wspaniałej przyrody przy dźwiękach radosnej muzyki czekał kolorowy piknik, pełen różnorodnych warsztatów i konkursów.

Udział w marszu był dla nas wszystkich ważną lekcją empatii, otwartości i zaangażowania społecznego. Swoją obecnością daliśmy wyraz wsparcia wszystkim osobom z niepełnosprawnościami. Cieszymy się, że mogliśmy być częścią tego wyjątkowego wydarzenia i wspólnie promować ideę godnego życia dla każdego człowieka – bez względu na ograniczenia.

Anna Piętka – Lubowicka, Anna Czyżewska, Aneta Śliwowska

Redakcja jest dumna z naszych uczestników. W ferworze walki o oceny, natłoku formalnych obowiązków, pokusie udziału w luźnych wesołych zajęciach z darmową pizzą włącznie młodzież i opiekunowie pamiętali o swoich kolegach i solidaryzowali się z nimi. Hasło własnoręcznie namalowane i z dumą pokazywane na marszu to nie puste słowa. Tak jest. Każdy jest inny- zdrowy czy trochę mniej zdrowy, utalentowany czy trochę mniej, uczuciowy czy trochę mniej, wylewny czy skryty... Wszyscy są równi, szanowani i kochani. Takie podejście  do ludzi akceptujemy i tylko takie. Takiej postawy się uczymy. I tylko takiej. Pamiętaj.

Dziękujemy p. Anecie Śliwowskiej , p. Annie Piętka -Lubowickiej i p. Annie Czyżewskiej, że przypominają nam, co w relacjach z ludźmi jest najważniejsze

Redakcja

Zwyczajem naszej strony jest publikacja " Złotej Dziesiątki 2024/2025". Oto ona. Gratulujemy uczniom i życzymy dalszych sukcesów.

I miejsce

średnia ocen 5,82

Lidia Stypułkowska kl. VIIIa

Julia Maria Wyszomirska kl. VIIIa

II miejsce

średnia ocen 5,80

Liliana Piekutowska kl. IV b

III miejsce

średnia ocen 5,73

Weronika Gołaszewska kl. Vb

Michalina Prużanin kl. VId

IV miejsce

średnia ocen 5,7

Antonina Włostowska IV c

Kaja Załuska kl. IV c

V miejsce

średnia ocen 5,64

Maria Rydzewska kl. Vb

VI miejsce

średnia ocen 5,60

Lena Wiśniewska kl. IVd

VII miejsce

średnia ocen 5,56

Antonina Grbowska  kl. VIII a

VIII miejsce

średnia ocen 5,50

Antonina Grodzka  kl.IVa

Wiktoria Oblińska kl. IVb

Piotr Ługowski kl. IV d

IX miejsce

średnia ocen 5,47

Antoni Czajkowski kl. VIIIa

Wiktoria Czaja kl. VIII a

Maria Buczyńska kl. VIIIa

Oliwia Rosicka kl. VIII a

X miejsce

średnia ocen 5,46

Filip Kućmierowski kl. VII d

Anna Idźkowska kl. VII c

Franciszek Wojciech Gołaś kl. VII c

Zofia Gołaszewska kl. VII a

Malwina Wojno kl. VII a

Redakcja

Za chwilę wręczenie świadectw Waszej ciężkiej pracy. To był dobry rok. Wielu z Was otrzyma dokument z czerwonym paskiem. Gratulujemy! Jeśli jednak nie jesteś w ich gronie, nie martw się. Spójrz na swoje wyniki z własnej perspektywy. Uważasz się za niepewnego z matematyki, a dostałeś czwórkę? To dobry wynik. Dałeś z siebie przecież wszystko. Polonistka oceniła Twoje dokonania na dostateczny? Może niezbyt wnikliwie przeczytałeś lekturę lub musisz zwyczajnie nauczyć się części zdania? Z biologii, fizyki, geografii trudne terminy? Cóż, nie pocieszę Cię. Musisz je poznać, by swobodnie mówić o zagadnieniach z tych przedmiotów. Miałeś dużo obowiązków i nie starczyło czasu na proponowane konkursy? Masz w zapasie kolejny rok. Nie zapomnij... To nic, że nie wystąpisz na uroczystej gali w dniu zakończenia roku. Na pewno jesteś bohaterem dla Rodziców, Dziadków, Wychowawców. Czy dla siebie? To kwestia Twojego sumienia.

Oto uczniowie z najlepszymi wynikami w nauce. Słyszycie fanfary?! Brawo!

Klasa IV a

Antonina Grodzka 5,50 zach. wzorowe

Barbara Doroszkiewicz 5,30 zach. wzorowe

Jan Sutkowski 5,30 zach. bardzo dobre

Lena Zaremba 5,30 zach. wzorowe

Marcelina Kamińska 5,20 zach. wzorowe

Apolonia Gradowska 5,10 zach. wzorowe

Wojciech Iwan 5,10 zach. bardzo dobre

Amelia Nowicka 5,10 zach. wzorowe

Aleksandra Godlewska 5,00 zach. wzorowe

Błażej Kulesza 5,00 zach. bardzo dobre

Maksymilian Donat Maluszys 5,00 zach. bardzo dobre

Aleksandra Skarzyńska 5,00 zach. wzorowe

Antoni Drewnowski 4,80 zach. bardzo dobre

Martyna Grochowska 4,80 zach. wzorowe

Victoria Łapińska 4,80 zach. wzorowe

Dorian Malinowski 4,80 zach. bardzo dobre

Klasa IV b

Liliana Piekutowska śr. 5,80 zach. wzorowe

Wiktoria Oblińska 5,50 zach. wzorowe

Anna Porowska 5,20 zach wzorowe

Zofia Puchalska 4,90 zach. wzorowe

Natalia Antończuk 4,80 zach. bardzo dobre

Bartłomiej Jabłoński 4,80 zach. bardzo dobre

Szymon Stanisław Kaczyński 4,80 zach. bardzo dobre

Szymon Szczypień 4,80 zach. bardzo dobre

Klasa IV c

Antonina Włostowska 5,7 wzorowe

Kaja Załuska – 5,7 wzorowe

Aleksandra Chmielewska 5,4 wzorowe

Aniela Borawska 5,3 wzorowe

Aleksandra Marianna Chojnowska 5,3 wzorowe

Małgorzata Marzęcka – 5,2 bardzo dobre

Kamila Zaręba 5,2 wzorowe

Lena Skłodowska 5,1 wzorowe

Szymon Piszczatowski 5,0 bardzo dobre

Ignacy Puda 5,0 bardzo dobre

Lena Roszkowska 5,0 wzorowe

Wiktoria Werpachowska 5,0 wzorowe

Krystian Kwietniewski 4,9 bardzo dobre

Stanisław Zaremba 4,9 bardzo dobre

Apolonia Wyszyńska 4,8 bardzo dobre

Klasa IV d

Lena Wiśniewska śr. 5,60 zachowanie wzorowe

Piotr Ługowski śr. 5,50 zachowanie wzorowe

Amelia Konarzewska śr. 5,40 zachowanie wzorowe

Hanna Kachel śr. 5,10 zachowanie bardzo dobre

Izabela Markowska śr. 5,10 zachowanie bardzo dobre

Julia Podbielska śr. 5,10 zachowanie bardzo dobre

Maja Gołąbeska śr. 4,90 zachowanie bardzo dobre

Klasa V a

Lena Białobrzeska średnia ocen 5,36 zach. bardzo dobre

Kacper Wasilewski średnia ocen 4,91 zach. bardzo dobre

Katarzyna Kowalczyk średnia ocen 4,82 zach. wzorowe

Aleksandra Kowalczyk średnia ocen 4,82 zach. bardzo dobre

Klasa Vb

Weronika Gołaszewska średnia 5,73 zachowanie wzorowe

Maria Rydzewska średnia 5,64 zachowanie wzorowe

Julian Samsel średnia 5,45 zachowanie wzorowe

Adam Knap średnia 5,36 zachowanie bardzo dobre

Aleksandra Gosk średnia 5,18 zachowanie wzorowe

Piotr Tymoteusz Cieszkowski średnia 4,91 zachowanie bardzo dobre

Aniela Kamińska średnia 4,82 zachowanie bardzo dobre

Dawid Kulesza średnia 4,82 zachowanie bardzo dobre

Nikola Szymborska średnia 4, 82 zachowanie bardzo dobre

Klasa V c

Zuzanna Czaja 5,45 zachowanie wzorowe

Wiktoria Topolska 5,45 zachowanie wzorowe

Mateusz Faszczewski 5,36 zachowanie wzorowe

Piotr Topolski 5,36 zachowanie wzorowe

Alicja Gołaszewska 5,18 zachowanie wzorowe

Aleksander Piotr Wyszołmirski 5,00 zachowanie wzorowe

Magdalena Chludzińska 4,82 zachowanie wzorowe

Magdalena Nadolna 4,82 zachowanie bardzo dobre

Klasa VI a

Blanka Zalewska średnia 5,36 zachowanie wzorowe

Maria Dąbrowska średnia 5,18 zachowanie wzorowe

Zofia Rydzewska średnia 5,09 zachowanie wzorowe

Damian Duchnowski średnia 5,0 zachowanie wzorowe

Karolina Konopka średnia 5,0 zachowanie wzorowe

Oliwia Brzóska średnia 4,91 zachowanie wzorowe

Maciej Brzozowski średnia 4,91 zachowanie wzorowe

Klasa VI b

Adela Papierz śr. 5.36 zachowanie wzorowe

Łukasz Sarnacki śr. 5.36, zachowanie wzorowe

Lena Gołaszewska śr. 5.09 zachowanie bardzo dobre

Aleksander Antoni Norkowski śr. 5.09 zachowanie wzorowe

Emilia Tymosiak śr. 5.0 zachowanie bardzo dobre

Dominika Kalinowska śr. 4.82 zachowanie wzorowe

Klasa VI c

Antoni Zaremba 5,36 bardzo dobre

Sylwia Krajewska 5,09 wzorowe

Karolina Wójcik 5,09 wzorowe

Natalia Szczech 4,82 bardzo dobre

Klasa VI d

Michalina Prużanin śr. 5,73 zach. wzorowe

Lena Fiedorczuk śr. 5,45 zach. wzorowe

Julia Łukianiuk śr. 5,36 zach. bdb

Jakub Tomasz Kaczyński śr. 5,27 zach. bdb

Michał Plokstis śr. 5,27 zach. wzorowe

Maciej Uszyński śr. 5,18 zach. bdb

Antonina Choińska śr. 5,09 zach. wzorowe

Zuzanna Konicka śr. 5,09 zach. wzorowe

Julia Sieliwoniuk śr. 5,09 zach. bdb

Jakub Truchel śr. 5,09 zach. bdb

Wiktoria Szepietowska śr. 4,82 zach. bdb

Klasa VII a

Zofia Gołaszewska 5,46 wzorowe

Malwina Wojno 5,46 bardzo dobre

Anna Kaczyńska 5,38 bardzo dobre

Lena Kraszewska 5,38 bardzo dobre

Maria Wiśniewska 5,38 bardzo dobre

Aleksandra Zaremba 5,31 wzorowe

Nikola Dmochowska 5,23 bardzo dobre

Pola Kułkiewicz 5,23 bardzo dobre

Franciszek Ostrowski 5,31 bardzo dobre

Tomasz Leoniak 5,0 bardzo dobre

Konstanty Gradowski 4,85 bardzo dobre

Stanisław Malinowski 4,77 bardzo dobre

Klasa VII b

Jakub Brzozowski 5,15 wzorowe

Kamila Dąbrowska 4,85 bardzo dobre

Mikołaj Średnicki 4,85 bardzo dobre

Klasa VII c

Franciszek Wojciech Gołaś 5,46 wzorowe

Anna Idźkowska 5,46 wzorowe

Hanna Włostowska 5,38 bardzo dobre

Joanna Grodzka 5,08 bardzo dobre

Amelia Wojciak 5,00 wzorowe

Rafał Niemyjski 4,92 bardzo dobre

Szymon Pruszyński 4,85 bardzo dobre

Klasa VII d

Filip Kućmierowski - 5,46 zach. wzorowe

Izabela Targońska 5,38 zach. wzorowe

Martyna Bagińska 5,31 zach. wzorowe

Gabriela Dąbrowska 5,23 zach. bardzo dobre

Mateusz Grochowski 5,23 zach. bardzo dobre

Klasa VIII a

Maria Buczyńska średnia 5,47 zach. wzorowe

Malwina Chmielewska średnia 5,18 zach. wzorowe

Wiktoria Czaja średnia 5,47 zach. wzorowe

Antoni Czajkowski średnia 5,47 zach. wzorowe

Antonina Grabowska średnia 5,56 zach. wzorowe

Izabela Kalinowska średnia: 4,88, zach. wzorowe

Aleksander Kulesza średnia 4,82 zach. bardzo dobre

Oliwia Rosicka średnia 5,47 zach. wzorowe

Lidia Stypułkowska średnia 5,82 zach. wzorowe

Julia Maria Wyszomirska średnia 5,82 zach. wzorowe

Klasa VIII b

Mateusz Dąbrowski średnia 5,41 wzorowe

Julia Malinowska średnia 5,12 wzorowe

Kacper Romanowski średnia 5,12 wzorowe

Gabriela Markowska średnia 4,82 wzorowe

Redakcja

23 czerwca ósmoklasiści bawili się na ostatnim w tej szkole balu. Frekwencja dopisała. Przybyli prawie wszyscy, by to popołudnie spędzić razem na wesołej zabawie. W strojach dominowała elegancja i wygoda. Dziewczeta cudownie prezentowały się w długich sukniach, chłopcy w eleganckich sportowych koszulach. Gdzie te dzieciątka sprzed ośmiu lat? Te, które biegały ochoczo po korytarzach? Nie ma. Dziś są poważni absolwenci, którzy zachowuja się z klasą i mają swój styl. 

Rada Rodziców ufundowała poczęstunek. Nieodzowna pizza, przekąski, owoce, napoje... Każdy miał swoje ulubione jedzenie. Muzyka prowadzona przez p. Szymona Jażwińskiego rozbawiła towarzystwo. Kto powiedział, że młodzież nie tańczy? Tę trudno było zdjąć z parkietu. Przedłużano czas zabawy niemal do samej burzy.

Zapewne zdjęcia najbardziej Was zainteresują. One oddadzą jawne i ukryte emocje. Zapraszamy do galerii. 

Dziękujemy Dyrekcji, Wychowawcom i Rodzicom za ten cudowny wieczór. 

Ósmoklasiści

Dnia 23.06.2025r. mieliśmy niezwykłą okazję gościć Pana Marka Walczuka- gitarzystę zespołu Bright Ophidia, a prywatnie - tatę naszego ucznia klasy 2d-Marcina.

Pan Marek podczas spotkania opowiedział dzieciom o swojej muzycznej drodze, o tym, jak gra na gitarze stała się jego pasją i częścią życia. Pokazał różne techniki gry, a także zagrał kilka utworów, które zachwyciły wszystkich obecnych.

To wyjątkowe spotkanie było nie tylko okazją do nauki o muzyce, ale także inspiracją dla młodych uczniów. Pan Marek zachęcił dzieci do realizacji własnych celów, rozwijania swoich zainteresowań i nieustannego dążenia do spełniania marzeń. Podkreślił, jak ważne jest poświęcenie i pasja w osiąganiu sukcesów niezależnie od tego, czym się zajmujemy.

Dziękujemy Panu Markowi za poświęcony czas, za podzielenie się swoją wiedzą i pozytywną energią. To było naprawdę inspirujące spotkanie, które na długo pozostanie w naszej pamięci.

Dominika Krajewska

Witamy nasze Wicemistrzynie Polski!”

To nie był zwykły dzień. To był dzień, w którym w murach naszej szkoły unosiła się duma, wzruszenie i siła spełnionych marzeń. Powitaliśmy nasze niezwykłe dziewczyny – Wicemistrzynie Polski w koszykówce.
Młode, pełne pasji, wytrwałe, nieustępliwe. Wróciły do domu z medalami, ale w naszych oczach – wróciły jako bohaterki.

Ale każda z tych historii, każda łza szczęścia i każda chwila chwały miała swoje serce bijące w cieniu trybun. Dziękujemy, Trenerze Arturze Czaja:

-Za każdą poranną i wieczorną godzinę spędzoną w sali, gdy inni już spali.
-Za wiarę – tę najcenniejszą, którą dawał Pan każdej zawodniczce, nawet gdy one same ją traciły.
-Za dyscyplinę, ciepło i ogromne serce, które sprawiło, że stały się nie tylko drużyną – ale siostrami.
-Za każdy krzyk z ławki, każde “dasz radę”, każdy gest wsparcia i każde milczenie, które mówiło więcej niż tysiąc słów.
-Za to, że Pan nie tylko wychował koszykarki – ale silne, pewne siebie, młode kobiety, które będą zwyciężać nie tylko na parkiecie.

Dziękujemy również Rodzicom.
Wasza obecność na trybunach, w samochodach, na treningach, Wasze ciche łzy, gorące herbaty, setki kilometrów – to wszystko było paliwem, które pozwalało im sięgać po więcej. Bez Waszego wsparcia i wiary ten medal nigdy nie miałby takiego blasku. To też Wasze srebro – a może nawet złoto…

Szczególne podziękowania kierujemy do Pana Dyrektora Grzegorza Ostrowskiego.
Panie Dyrektorze – dziękujemy, że był Pan z naszymi bohaterami. Za obecność, za słowa otuchy, za dumę, którą nosił Pan na twarzy i w sercu. Za to, że był Pan nie tylko głosem szkoły, ale także jej sercem – wspierając, kibicując, wierząc do samego końca.

To dzięki takim ludziom szkoła staje się miejscem, gdzie niemożliwe przestaje istnieć.

Dziękujemy Wam wszystkim. Za historię, którą dziś napisałyście i którą będziemy pamiętać już zawsze. Dziękujemy za łzy szczęścia, które dziś popłynęły. Dziękujemy za dumę, która zostanie z nami na zawsze. Dziękujemy, że jesteście.

Brawo, Dziewczyny. Brawo, Trenerze. Brawo, Rodzice. Brawo, Panie Dyrektorze.
To był Wasz dzień.
A my mieliśmy zaszczyt być jego częścią.

Redakcja

Czekałyśmy na ten tydzień  bardzo długo. W poniedziałek 9 czerwca wyjechałyśmy na szkolne rozgrywki Finałów Mistrzostw Polski Dziewcząt 5x5. Po przyjeździe do Gdyni uczestniczyłyśmy w otwarciu turnieju. Było tam 12 najlepszych drużyn reprezentacji z  każdego województwa. Następnego dnia rozegrałyśmy mecze z Brzegiem, Łodzią oraz Łomiankami. Po całym dniu zakwalifikowałysmy się do walki o miejsca V- VIII. W środę rozegrałyśmy dwa mecze. Pierwszy z Elblagiem- niestety po trudnej walce ustąpiłyśmy pola. Drugi mecz z Tarnowem był bardzo zacięty. Walczyłyśmy do końca . W ostatnich sekundach dzięki asyście Michaliny do Blanki udało nam się zdobyć VII miejsce w Polsce. Tytuł najlepszej zawodniczki drużyny zdobyła Blanka Zalewska. 

 To nie koniec emocji. Tego samego dnia Zuzanna Czaja, Maria Dąbrowska, Karolina Konopka, Michalina Prużanin i Blanka Zalewska wyruszyły na Finały Mistrzostw Polski 3x3 do Nidzicy. W czwartek wygrałyśmy wszystkie mecze: z Kartuzami- 13 do 11, Grójcem- 15 do 7, Brzegiem - 13 do 3, Rawiczem- 15 do 5. Po tych meczach zagwarantowane miałyśmy srebro. Nastepnego dnia  wydarzył się  finałowy mecz z Elblągiem, który oddałyśmy zaledwie dwoma punktami. 12 do 14.

Turniej zakończyłyśmy ze srebrnym medalem. Najlepszą zawodniczką w drużynie okrzyknięto Michalinę Prużanin. Największe podziękowania składamy trenerowi p.  Arturowi Czaja i  dyrektorowi p. Grzegorzowi Ostrowskiemu za przygotowanie, zmotywowanie i zapewnienie idealnych warunków w hotelach. Dziękujemy także naszym rodzicom za doping oraz wsparcie mentalne i materialne, które od nich dostałyśmy. 

W poniedziałek przyjęliście nas jak królowe. Cieszymy się , że nas wspieracie i doceniacie nasz sukces. Dziękujemy. 

 Maria Dąbrowska , Karolina Konopka, Blanka Zalewska z kl. VI a 

11 i 12 czerwca klasy szóste pod opieką wychowawczyń p. Luizy Borawskiej, p. Małgorzaty Boreckiej i p. Małgorzaty Gierałtowskiej i p. Joanny Ścisłowicz były na wycieczce w Toruniu i Golubiu -  Dobrzyniu. Relację mieliście na bieżąco na FB, dlatego teraz tylko kilka informacji. Wyjazd miał charakter historyczny. Zwiedziliśmy Fort IV  w Toruniu, odbyliśmy musztrę i wyobraziliśmy sobie bytowanie w tym zabezpieczonym fosą, mostem zwodzonym i pancernymi drzwiami obiekcie. Pochód z pochodniami kilka metrów pod ziemią przez kazamaty też zrobił wrażenie. Słodkim akcentem w forcie były warsztaty piernikowe. Każdy z uczestników okazał się artystą i  upiekł ciasteczko na miarę swoich zdolności. 

Spacer po starym Toruniu zaczął się od trójkata edukacyjnego. Szkoła, kościół, a może więzienie? Te miejsca pokazują drogi życiowe, które każdy młody człowiek może wybrać. Nasze dzieci na razie idą dobrą drogą, zyskując pochwały na każdym kroku za grzecznosć, za uwagę, za dociekliwość zwiedzania. Miło być tu razem. 

Spotkanie z Mikołajem Kopernikiem w ciekawej prelekcji przed domem astronoma i przy pomniku poświęconemu uczonemu. Potem planetarium i drogi w gwiazdach. Marzeń, planów, możliwości życiowych? " Toruń - gotyk na dotyk, a kosmos na wyciagnięcie ręki" - słowa entuzjasty Torunia Lucjana Broniewicza najlepiej podsumowują charakter spotkania z tym miastem.

 W Golubiu- Dobrzyniu niespodzianka. Nocleg w prawdziwym czternastowiecznym zamku. Spotkanie z duchem  Anny Wazówny- właścicielki- obecnej w  portretach, rzeźbach i ...odgłosach. Nocą truskawkowy księżyc... Sceneria wcale niesprzyjająca snom.  

Ranek historycznie. Zwiedzanie zamku z salami głodowymi, narzędziami tortur, schodami końskimi i urokliwymi krużgankami. Dalej lekcja historii na żywo. Ubrani w siermięgi, suknie dworskie, żupany i rycerskie zbroje słuchaliśmy ciekawostek o naszych władcach , zwłaszcza elekcyjnych. Po lekcji gra miejska zakończona nagrodami. Miły dzień - edukacyjnie i towarzysko. Następny wyjazd? Oby jask najszybciej... 

Uczestnicy

Emocje, łzy szczęścia i historia pisana sercem.

To był tydzień, którego dziewczęta, trenerzy i cała społeczność Szkoły Podstawowej nr 2 w Wysokiem Mazowieckiem nie zapomną nigdy. Tydzień pełen walki, determinacji, niesamowitej sportowej pasji i… łez wzruszenia. Dziewczęta z SP2 osiągnęły coś, co jeszcze niedawno wydawało się tylko marzeniem – sięgnęły po wicemistrzostwo Polski w koszykówce 3x3!

Finały ogólnopolskie rozegrane w Nidzicy (11–13 czerwca) były prawdziwym sprawdzianem charakteru, umiejętności i ducha zespołu. Dziewczęta z Wysokiego Mazowieckiego – mistrzynie województwa podlaskiego – przeszły fazę grupową jak burza. Pokonały drużyny z Kartuz, Grójca, Brzegu i Rawicza, nie zostawiając żadnych wątpliwości, że przyjechały do Nidzicy po więcej niż tylko udział.
W wielkim finale zmierzyły się z mocnym zespołem z Elbląga, w którym gra zawodniczka kadry narodowej. Mecz? Prawdziwy thriller. Każdy punkt to walka. Każda sekunda – napięcie. Dziewczęta z SP2 pokazały serce, odwagę i wolę zwycięstwa, której nie da się wytrenować – ona po prostu w nich jest. Przegrały 12:14, ale zwyciężyły w oczach wszystkich, którzy widzieli ich grę.

Ogromny ukłon należy się również trenerowi – Arturowi Czai, który z pasją, spokojem i wizją budował tę drużynę krok po kroku. Dzięki jego zaangażowaniu i pracy dziewczęta nie tylko osiągnęły sukces – one po prostu uwierzyły, że mogą zdobywać szczyty. I zrobiły to.
W turnieju 3x3 SP2 reprezentowały:
Maria Dąbrowska, Karolina Konopka, Michalina Prużanin, Blanka Zalewska, Zuzanna Czaja – wojowniczki, które udowodniły, że talent i charakter potrafią przenosić góry, a boisko jest miejscem, gdzie marzenia stają się rzeczywistością.

Ale to nie wszystko. Zaledwie kilka dni wcześniej – w Gdyni, w dniach 9–11 czerwca – dziewczęta rywalizowały także w ogólnopolskim finale koszykówki 5x5. Tam, również jako mistrzynie województwa podlaskiego, zajęły bardzo wysokie 7. miejsce w Polsce. To pokazuje siłę, konsekwencję i ogromny potencjał tej drużyny, która nie boi się żadnego wyzwania.💪
W Gdyni SP2 reprezentowały:
Zuzanna Czaja, Maria Dąbrowska, Aleksandra Godlewska, Karolina Konopka, Katarzyna Kowalczyk, Wiktoria Oblińska, Liliana Piekutowska, Michalina Prużanin, Emilia Tymoniak, Anna Zagroba, Blanka Zalewska i Hanna Zaremba

Dziewczęta – jesteście bohaterkami. Pokazałyście, że mała szkoła z Podlasia potrafi stanąć na podium ogólnopolskim, patrząc w oczy rywalkom z wielkich ośrodków sportowych. Wasza gra, odwaga i uśmiechy po meczu mówią więcej niż niejedna statystyka.
Brawo dla Was, brawo dla Trenera, brawo dla całego sztabu i każdego, kto trzymał za Was kciuki. To historia, która zostanie z nami na długo – nie tylko jako sportowe osiągnięcie, ale jako dowód, że warto marzyć i wierzyć do końca.
Z całego serca – dziękujemy i gratulujemy!

Redakcja

Znamy wyniki Wojewódzkiego Konkursu Plastycznego „Lato czeka”! Z wielką radością ogłaszamy, iż uczniowie naszej szkoły wspaniale zaprezentowali się w tym konkursie. Wykonali prace, w których promowali piękno otaczającej przyrody i ukazali przez sztukę, jak można bezpiecznie spędzać czas na łonie otaczającej przyrody.

Miło nam ogłosić, że w konkursie tym w kategorii klasy I – III:
Lena Jabłońska kl. 2a zdobyła I miejsce,
Zuzanna Łachacz kl. 2a III miejsce,
Joanna Sarnacka kl. 2a wyróżnienie.

Natomiast w kategorii klasy IV – VI:
Ignacy Puda kl. 4c zdobył II miejsce,
Aniela Kamińska kl. 5b wyróżnienie,
Zuzanna Konicka kl. 6d wyróżnienie.
W kategorii klasy VII – VIII:
Szymon Pruszyński kl. 7c zdobył II miejsce,
Amelia Wojciak kl. 7c wyróżnienie.

Opiekunem dzieci i młodzieży była Pani Bogusława Janiuk oraz Pani Iwona Godlewska.
Wszystkim uczestnikom serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów w kolejnych konkursach.

Iwona Godlewska

Informujemy, że Filip Szlendak z kk 7b został laureatem Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy z Historii!
Jego pasja, zaangażowanie oraz ogromna wiedza historyczna pozwoliły mu stanąć na podium w tak prestiżowym konkursie. To ogromny sukces, który świadczy o determinacji i ciężkiej pracy Filipa oraz opiekuna o. Anny Piętki - Lubowickiej.
Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów w nauce oraz kolejnych osiągnięć na polu historycznym i nie tylko.

Redakcja

W dniach 10-11.06.2025 uczniowie klas IVd i Va wyruszyli na wyjątkową wycieczkę pełną wrażeń i nauki! Nasza trasa prowadziła przez trzy niezwykłe miejsca: Gniezno, Toruń oraz Ciechocinek.
W Gnieźnie, kolebce polskiej państwowości, uczniowie mieli okazję poznać historię pierwszych władców Polski oraz zobaczyć słynną Katedrę Gnieźnieńską, gdzie spoczywają relikwie św. Wojciecha. To wyjątkowe miejsce pozwoliło poczuć ducha polskich korzeni.

Następnie odwiedziliśmy Toruń – miasto Mikołaja Kopernika. Spacerując po urokliwych uliczkach Starego Miasta, podziwialiśmy gotycką architekturę oraz słynne zabytki. Uczniowie mieli również okazję skosztować tradycyjnych pierników, które są wizytówką tego miasta.
Ostatnim punktem naszej wycieczki był Ciechocinek, znany z pięknych tężni solankowych i zdrowotnych właściwości powietrza. To doskonałe miejsce na relaks po pełnym atrakcji dniu.
Cała wycieczka była nie tylko świetną zabawą, ale również wartościową lekcją historii, geografii i przyrody. Dziękujemy wszystkim uczniom za świetną atmosferę i zaangażowanie!

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z wyjazdu!

Uczestnicy

Zanim słońce wstało na dobre, uczniowie klas 7b, 7c i 7d już byli w drodze – gotowi na wielką przygodę i podbój Gdańska! Od samego rana towarzyszyły nam uśmiechy, dobry humor i ogromna ciekawość świata.
Pierwszym przystankiem była majestatyczna Katedra w Oliwie, gdzie wysłuchaliśmy niezwykłego koncertu na XVIII-wiecznych organach. Brzmienie tych zabytkowych instrumentów przeniosło nas w zupełnie inny świat.
Następnie z przewodnikiem ruszyliśmy na spacer po Starym Mieście – mijaliśmy kolorowe kamienice, podziwialiśmy fontannę Neptuna i poznawaliśmy sekrety gdańskich uliczek. Historia ożyła na naszych oczach!
Po południu nadszedł czas na coś wyjątkowego - rejs galeonem po Zatoce Gdańskiej! Płynęliśmy w kierunku Westerplatte, czując wiatr we włosach i morską bryzę na twarzach. Na miejscu odbyliśmy spacer po Westerplatte, miejscu niezwykle ważnym dla historii Polski.
Po dniu pełnym wrażeń przyszedł czas na relaks - zakwaterowanie w hotelu przy samej plaży, pyszna kolacja i wieczorny spacer brzegiem morza w stronę zachodzącego słońca. A na zakończenie dnia - słodka niespodzianka: gofry dla każdego!
Zmęczeni, ale szczęśliwi, wróciliśmy do hotelu z głowami pełnymi wspomnień. 

Drugi dzień wycieczki uczniów klas siódmych w Gdańsku był niezwykle inspirujący i pełen różnorodnych doświadczeń.
Rozpoczęliśmy od udziału w warsztatach w Europejskim Centrum Solidarności, gdzie pani Daria, wspaniała przewodniczka, w ciekawy i przystępny sposób opowiedziała nam o historii strajków w Stoczni Gdańskiej, idei solidarności i o tym, na czym polegał bunt przeciwko niesprawiedliwości. W trakcie zajęć mieliśmy okazję sami spróbować sformułować własne postulaty, tak jak to robili strajkujący robotnicy – było to ciekawe i poruszające doświadczenie, które skłoniło nas do refleksji nad tym, co jest naprawdę ważne.
Po takiej dawce historii przyszedł czas na odpoczynek i zabawę – ruszyliśmy do Aquaparku w Redzie! Zjeżdżalnie, fala, rekiny (tak, naprawdę!), dużo śmiechu i jeszcze więcej chlapania. A na koniec – pyszna pizza i pełne brzuchy.
Ten dzień na pewno zapamiętamy na długo – trochę nauki, trochę zabawy i masa pozytywnej energii.

Uczestnicy

03.06.2025 r. DZIEŃ, W KTÓRYM DOTKNĘLIŚMY MARZEŃ; PARYŻ PRZYWITAŁ NAS WIELKOŚCIĄ!

Noc jeszcze na dobre nie ustąpiła miejsca porankowi, gdy nasz autokar ruszył spod MOK-u w Wysokiem Mazowieckiem. Była 2:00 – godzina, i wtedy rozpoczęła się historia, niezwykłej podróży.
Za horyzontem czekała stolica światła, miasto artystów, władców i marzycieli – Paryż.

Po przelocie nad chmurami, serce Francji przyjęło nas chłodnym oddechem poranka i niezwykłą atmosferą. Tam, w cieniu historii i wielkości, rozpoczęliśmy naszą podróż w czasie i przestrzeni – pod przewodnictwem pani Sylwii i p. Małgorzaty oraz pod opieką trzech niezłomnych strażniczek wyprawy: Katarzyny Bartłomiejczuk, Małgorzaty Brzozowskiej i Moniki Kuleszy – cicho czuwających nad wszystkim, z sercem i siłą, których nie da się opisać zwykłymi słowami.
Tego dnia przemierzaliśmy miejsca, które nie potrzebują reklam – Łuk Triumfalny, niczym kamienny strażnik chwały; Luwr, gdzie oczy napotykają wieczność; Opera Garnier – świątynia dźwięku i złota. Przeszliśmy Champs Élysées – arterię świata mody i marzeń, aż po Place de la Concorde, gdzie historia mówi do człowieka szeptem marmuru.
Zatrzymaliśmy się przy kościele Madeleine, wspięliśmy się na Wieżę Eiffla, by spojrzeć z góry na to, czego dotąd nie pojmowaliśmy. A potem – rejs po Sekwanie, który był jak sen: miasto odbijało się w wodzie niczym opowieść pisana światłem.
Na koniec dnia – transport metrem sławną 6, rozmowy, zmęczenie i błysk w oczach, który mówił: tu jesteśmy, naprawdę.
Jeśli ktoś kiedykolwiek wątpił, czy warto podróżować – niech porzuci wątpliwości. Takie wyprawy to coś więcej niż geografia – to wejście do innego świata, zbudowanego z pasji, opowieści i magii.

DZIEŃ 2 — W KRÓLESTWIE WYOBRAŹNI, GDZIE MARZENIA MAJĄ SWOJE ULICZKI

04.06.2025 roku — dzień, który nie był zwykłą kartką w kalendarzu, lecz wejściem do innego wymiaru. Po śniadaniu, wśród kropli deszczu, gwaru rozmów i śmiechów, ruszyliśmy metrem ku miejscu, gdzie dzieciństwo nie zna końca, a rzeczywistość ugina się pod ciężarem czarów – ku Disneylandowi.

Gdy przekroczyliśmy bramy tego magicznego świata, czas się zatrzymał. Wzrok biegł od pałacu Śpiącej Królewny po miasteczka, które zdawały się być wyjęte prosto z baśni. Tego dnia, u boku znanych z ekranu postaci, przeszliśmy przez krainy, które dotąd istniały tylko w opowieściach – kraina marzeń, kraina przyszłości, kraina piratów. Wszystko tętniło ruchem, kolorem, muzyką i nieskończoną radością.
Nie było tam miejsca na zmęczenie – były za to kolejki, które krzyczały: „odważ się!”, parady, które przyspieszały bicie serca, oraz detale, które pokazywały, że magia żyje w szczególe.
Sklepy i sklepiki w Disneylandzie nie były zwykłymi punktami sprzedaży — to były bramy do innych światów, kuszące jak zaklęte pieśni syren, migoczące kolorami marzeń i zapachem dziecięcej radości. Każdy zakamarek kusił skarbami — od magicznych różdżek po tiary, które zdawały się szeptać: “Jesteś częścią tej baśni, zabierz ją ze sobą”. To nie była zwykła różnorodność — to był epicki kalejdoskop pragnień, w którym każdy mógł odnaleźć cząstkę swojego wewnętrznego bohatera, księżniczki lub poszukiwacza przygód.

Nasza młodzież zanurzyła się w tę rzeczywistość z otwartymi oczami i sercem – biegała, śmiała się, przytulała do bohaterów swoich snów.
W Disneylandzie spotykaliśmy nie tylko bohaterów z bajek, lecz także prawdziwych ludzi z całego świata — serca bijące tym samym rytmem zachwytu. Wśród zaczarowanych uliczek i dźwięków marzeń, rozmowy płynęły lekko, czasem po angielsku, czasem z gestem, ale zawsze z uśmiechem, który nie potrzebował tłumaczenia.
Po dniu pełnym euforii, kiedy światła parku przygasały, a ostatnie piosenki wybrzmiewały w powietrzu, wróciliśmy ponownie metrem do hotelu.
Zmęczeni, ale odmienieni – jakby ktoś napełnił nas światłem, którego nie widać, ale czuje się je pod skórą.
To był dzień, w którym fikcja stała się rzeczywistością. Dzień, w którym smugi deszczu nie pokrzyżowały nam planów.

Jeśli jeszcze nie wierzycie, że miejsca mogą mieć duszę – pojedźcie tam. Nie dla atrakcji. Dla emocji. Dla wspomnień. Dla tego momentu, kiedy dziecko (albo dorosły) mówi: „To był najlepszy dzień w moim życiu.”

DZIEŃ 3 — PARYŻ UCZONY, PARYŻ ZDUMIEWAJĄCY

05.06.2025 r. Dzień rozpoczął się tam, gdzie Paryż oddycha pod ziemią - w metrze.
Paryskie metro…. — zimne, szorstkie, bezlitosne, a zarazem genialne, jak mechanizm zegara — prowadziło nas ku każdemu miejscu. Było jak wyzwanie, jak labirynt Minotaura, w którym mapa to za mało, a każda przesiadka to test odwagi, czujności i szybkości myślenia. Każde “clac!” zamykających się drzwi niosło ze sobą dreszcz emocji. Nie byliśmy turystami. Byliśmy żeglarzami podziemnych prądów.
Adrenalina nie opuszczała nas ani na chwilę – i w tej niepewności, w tej surowej dynamice poruszania się po mieście – odnaleźliśmy przygodę.

Pierwszym portem była świątynia nauki i czasu: Muséum National d’Histoire Naturelle. Tam, gdzie kości dinozaurów leżą jak wspomnienia bogów, a wypchane zwierzęta patrzą na zwiedzających, jak strażnicy pradawnych tajemnic. Światło sączyło się przez wysokie okna niczym myśl przez wieki. Każda sala to rozdział, każda gablota – szyfr do rozszyfrowania sensu życia. Nie zwiedzaliśmy – odkrywaliśmy.

Potem… Notre Dame – serce Paryża, znów bijące pełnym rytmem. Po latach milczenia, wypełnionego rusztowaniami i modlitwami bez dachu nad głową, znów otworzyła swoje wrota. Powróciła – odnowiona, ale nie zapomniana. Wnętrze pachniało świeżym kamieniem i kadzidłem – jakby historia właśnie zmyła kurz i wzięła głęboki oddech. Światło sączyło się przez witraże, rysując na posadzce kolorowe wersety, które zna tylko ta świątynia.
Patrzyliśmy w górę – na sklepienie, które ocalało, na organy, które znów grają, i na ludzi… tysiące ludzi, którzy jak my, przyszli tu nie tylko zobaczyć – przyszli poczuć, że wszystko, co ważne, potrafi powstać z popiołów.

Wzmocnieni duchowością miasta, skierowaliśmy kroki ku smakowi. Obiad w restauracji z duszą, gdzie przyprawy miały pamięć, a zapach ziół mieszał się z dźwiękiem rozmów i stukotem szkła. Tu Paryż mówił innym językiem – językiem sosu, chleba, masła i ciepła.
A gdy dusza była już nasycona, ciało zapragnęło odrobiny ekstazy. Weszliśmy do świątyni cukru – do cukierni Larnicol, gdzie makaroniki ułożone były jak drogocenne klejnoty. Kolory – jak paleta impresjonisty. Smaki – jak pocałunek lata. Kupowaliśmy nie słodycze, lecz momenty szczęścia zamknięte w migdałowej skorupce. Mniam…

Następnie – Dzielnica Łacińska. Nie dla turystów, lecz dla tych, którzy słyszą szept historii. Pomiędzy księgarniami i starymi murami wyrastała Sorbonna– nie budynek, lecz idea. Tu rodziły się pytania, które zmieniały świat. Patrzyliśmy na jej fasadę, jak na twarz starego mentora.
Kilka kroków dalej – Panteon. Miejsce, gdzie czas schodzi z piedestału i kładzie się do snu. Wśród wielu wielkich umysłów, jedno imię błyszczało dla nas najjaśniej: Maria Skłodowska-Curie. Kobieta, która prześwietliła materię, a przy okazji – także męski świat nauki. Jej obecność w tym miejscu była jak znak – że rozum ma płeć, ale mądrość nie zna granic.

I wreszcie - Aquaboulevard. Woda, śmiech, żywioł. Wskoczyliśmy w dzieciństwo, które czekało tam, między zjeżdżalniami i falami. Nie było nas już w Paryżu – byliśmy w bańce śmiechu, w żywiole czystej radości. Jakby świat chciał nam powiedzieć: „Po mądrości przychodzi zabawa – bo umysł też potrzebuje oddechu.”

A wieczorem? Kolacja w gronie przyjaciół, chwila milczenia, gdy nikt już nie musi nic mówić, bo wszyscy czują to samo: że dziś przeżyliśmy coś więcej niż dzień. Przeszliśmy przez wiedzę, wzruszenie, smak i zabawę.
I choć zmęczeni – byliśmy bogatsi.

DZIEŃ 4 — POŻEGNANIE ZE ŚWIATŁEM

06.06.2025 — ostatni rozdział tej niezwykłej opowieści.
Poranek w Paryżu smakował już inaczej - był cichy, pełen spojrzeń zatrzymujących się dłużej na ścianach, uliczkach, dźwiękach. Bo wiedzieliśmy, że to już ostatni raz.
Po śniadaniu spakowaliśmy nie tylko walizki, ale i emocje - ledwie zmieściły się w bagażach. Złożyliśmy je w hotelowej przechowalni i ruszyliśmy naszym metrem ku miejscu, gdzie dusza Paryża jest być może najczystsza - wzgórzu Montmartre. Tam, gdzie bruk pamięta kroki artystów, zakochanych, buntowników i świętych.

Najpierw Moulin Rouge, słynna kabaretowa scena, znana z kolorowych występów, czerwona legenda nocnego paryskiego życia. I Place du Tertre – artystyczne serce wzgórza, gdzie sztuka rodzi się na oczach przechodniów, a kartka papieru staje się lustrem duszy.
Ach ta Merlin Monroue… szukajcie jej na fotkach w galerii zdjęć.

Potem - La Maison de Dalí – Muzeum poświęcone Salvadorowi Dali, które ukazuje nietuzinkowy styl i wyobraźnię tego genialnego artysty. Pani Iwona Godlewska powinna być dumna z naszych uczniów. Ich wiedza na temat sztuki jest ogromna.

Biała kopuła bazyliki Sacré-Cœur lśniła w słońcu jak korona snu. Przysiedliśmy na schodach, patrząc na miasto, które przez te kilka dni stało się nam bliższe niż moglibyśmy przypuszczać.
Niektórzy szukali tych samych miejsc, które kiedyś utrwalili na fotografiach, by odświeżyć wspomnienia.
Inni ulegli ulicznej sztuce, by oprócz wspomnień ukrytych w sercu móc spojrzeć na swój portret i szepnąć „W Paryżu nawet ściany mają głos - a my, idąc brukiem, zbieramy nie wspomnienia, lecz obrazy, dźwięki i kolory, które zostają z nami jak graffiti na sercu.”

Później – ostatni wspólny obiad w restauracji. Smaki miały dziś inny sens – jakby kuchnia chciała powiedzieć: „Zabierzcie ten moment ze sobą.”
I zabraliśmy.

Gdy nadszedł czas powrotu, Paryż nie żegnał nas hałaśliwie. Niebo przygasło, jakby wiedziało, że coś się kończy, ale zostawia trwały ślad.
Lotnisko, odprawa, samolot - wszystko działo się automatycznie. Ale serca biły mocniej niż zwykle. Kilka fotek z Igą Świątek i …. byliśmy już w Polsce.

Za tę niezwykłą wyprawę — pełną piękna, wiedzy, wzruszeń i radości — składamy serdeczne podziękowania JC Podróże z Łomży z p. Joli Cwalinie na czele, pani pilot Sylwii Świerszcz oraz paniom: Katarzynie Bartłomiejczuk, Monice Kulesza oraz Małgorzacie Brzozowskiej, które były sercem tej organizacji. Dzięki ich pasji, doświadczeniu i trosce każdy szczegół działał jak mechanizm zegarka – cichy, ale niezawodny.

To nie była tylko wycieczka.
To był czas, który nas zmienił.
Wracamy bogatsi – nie o pamiątki, lecz o wspomnienia, których nie da się kupić.

A wszystkim, którzy jeszcze się wahają, mówimy: jeśli masz szansę ruszyć w drogę – nie zastanawiaj się. Przygoda nie czeka.

Redakcja

Miło nam ogłosić, że praca uczennicy klasy IV c Anieli Borawskiej jest rekomendowana do wydania książkowego w konkursie „ Historia najnowsza Polski w poezji dzieci i młodzieży” organizowanym przez Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku.

Wymagano od uczestniczki , by w formie wiersza opisała historię swoich przodków i zamieściła komentarz do pracy.

Aniela utrwaliła w wierszu przeżycia swojej prababci p. Józefy Kućmierowskiej, która jako dziecko została z rodziną zesłana na Syberię. Nieobce są jej też przeżycia  pradziadka p. Henryka Choińskiego, który z kolei  opowiadał swoim bliskim traumatyczną historię związaną z okupantami niemieckimi.

To wielka rzecz poznać dzieje najbliższych i utrwalić je dla potomnych. Historia Polski jest zawikłana. Pamiętać też warto i trzeba, że na nią składają się losy jednostek takich jak prababcia i pradziadek Anieli, ich dramaty i niespełnione nadzieje.

Gratulujemy Anieli  i p. Katarzynie Kuleszy - mentorce. 

Redakcja

Wśród Was jest sporo czytelników, ale też i pisarzy. Wam własnie polecamy do przeczytania opowiadanie napisane podczas lekcji przez Waszego rówieśnika. Miłej lektury!

Redakcja

Ta historia rozpoczęła się pewnego jesiennego poranka, gdy zobaczyłem plakat o wyścigu, który miał odbyć się w piątek o 14: 00 przy ul. Ogrodowej w moim mieście. Ścigać można się było wszystkim, co ma koła. Jako iż mój znajomy Marek był wynalazcą, poprosiłem go o zbudowanie rydwanopodobnego pojazdu.

Dochodziła 13: 00, kiedy w piątek biegłem co sił w nogach do Marka. Pojazd, który tam zobaczyłem, przerósł moje najśmielsze oczekiwania. Wyglądał identycznie jak rzymski rydwan, poza tym, że miał mechaniczne konie. Można było się ścigać w grupach, dlatego zaprosiłem do udziału Marka i moją siostrę Anię.

O 13: 40 byliśmy już na torze. Naszymi przeciwnikami byli mim w biało-czarnym gokarcie, okoliczny sklepikarz w furgonetce z lodami, grupa nauczycielek w książce na kółkach, dwóch górników w zmodyfikowanej drezynie oraz pan Ben-lekko szalony dresiarz w czarnym BMW. Usłyszeliśmy odliczanie 3…2…1. Start! Zewsząd dobiegał pisk opon i warkot silników. Górnicy odpadli już na starcie z powodu ukradzionego tajemniczo koła. Przed nami był tylko mim, jednak nagle coś świsnęło, coś stuknęło i znaleźliśmy się na szarym końcu, a pan Ben wysunął się na prowadzenie. Podczas pogoni za resztą stawki zauważyliśmy plamy oleju na drodze i zniszczoną furgonetkę z lodami. Dalej było już tylko gorzej. Gokart w wielkiej pułapce na myszy i książko-mobil przyklejony do skały na poboczu. W wyścigu zostaliśmy tylko my i czarne BMW daleko przed nami.

Nagle coś wskoczyło na nasz rydwan. Była to małpka pana Bena o imieniu Teresa. Trzymała ona młotek i śrubokręt, i gdyby nie szybka interwencja Ani, byłoby po naszym pojeździe. Utwierdziło nas to w przekonaniu, że dresiarz nie gra fair, jednak nie mogliśmy nic zrobić poza powolnym skracaniem dystansu. W końcu znaleźliśmy się koło siebie. Do mety zostało niespełna pół kilometra. Nagle z auta wystrzeliła w naszą stronę siatka, jednak wiatr zepchnął ją prosto na niego. Czarne BMW wjechało z impetem w dąb, niecałe siedemdziesiąt metrów od mety. Wygraliśmy! Tłum wiwatował!

To wydarzenie nauczyło mnie, że oszustwo daje łatwy start, ale żałosny koniec.

Łukasz Sarnacki VIb

3 czerwca w naszej szkole uczniowie klas IV- VIII mogli w majestacie prawa i uznania poczuć się dziećmi. SU zorganizował im cudowny Dzień Dziecka.

Od 2 lekcji na hali sportowej rozgrywały się różne konkurencje, króre miały umilić ten dzień. " Familiada", "Mam talent", wybory na miss i mistera szkoły - znane produkcje telewizyjne ożyły, a w nich uczestnikami stali się reprezentanci poszczególnych klas. Do " Familiady" zgłosiło się ponad 70 uczestników, dlatego organizatorzy zmuszeni byli rozszerzyć formułę programu i przeprowadzić eliminacje wstępne. Wygrała klasa VII d, pokonujac o włos VI a. 

 W wyborach na miss i mistera szkoły tytuły otrzymali Wiktoria Czaja z VIII a i Igor Prużanin z Vc. Uczestników było sporo. Ich swoboda i przekonanie o własnej wartości robiły wrażenie. Gratulujemy zwycięzcom.

Dużym zainteresowaniem cieszyły się zabawy- taniec z krzesłami czy " woda- ogień". Pierwszą z nich wygrała Marysia z VI a, drugą - Maciek z tej samej klasy.

Punktem kulminacyjnym był program " Mam talent". Wyróżnienie zdobyli Krzyś i Szymon z VIIIc ( wykonali własną kompozycję Krzysia, porywając do podrygiwania całą publiczność) , III miejsce z piękną recytacją " Dusiołka" - Martyna Bagińska z VII d, drugie - Lidka, Julia, Tosia, Wiktoria z VIIIa i Blanka z VI a( taniec synchroniczny), a pierwsze- Iza Targońska z VII d. Iza  zaśpiewała kompozycję Billie Eillish "Lovely", skłaniając słuchaczy do głębszej zadumy. 

Miły dzień. Wesoły. Bardzo dużo osób zaangażowanych w konkurencje i występy. I o to chodzi! Można być wykonawcą i aktywnymi widzami. Liczą się przeżywane emocje. Można je było uwiecznić w artystycznych ramkach zrobionych przez dzieci na lekcjach techniki prowadzonych przez p. Małgorzatę Brzozowską.

Za piękny doping nagrodę wywalczyła VI a z Maćkiem i Damianem na czele. Nagrodą dla całej klasy jest  wyjście na pizzę. Gratulujemy! 

 Dziękujemy SU z niezawodną Lidią- energiczną prowadzącą imprezy-  i opiekunkom p. Emilii Czaja, p. Magdalenie Brzósko i p. Izabeli Fiedorczuk. Cenny jest każdy  dzień poświęcony integracji i wspólnej zabawie. 

Redakcja 

Drogie Dzieci, Kochani Uczniowie,

Jest taki dzień w roku, który należy tylko do Was. Nie dlatego, że przypomina o słodyczach, prezentach i świętowaniu, ale dlatego, że przypomina nam – dorosłym – o tym, co najcenniejsze: Waszym spojrzeniu na świat. 
Bo to Wy widzicie to, czego my już często nie dostrzegamy: ścieżki między kałużami, ptaki chowające się w liściach, chmury, które nie są tylko chmurami, i chwile, które potrafią być całym światem. 

Z okazji Dnia Dziecka życzymy Wam, byście tego spojrzenia nigdy nie stracili. Byście zawsze pytali “dlaczego?”, nawet gdy odpowiedzi nie przychodzą od razu. Byście nie bali się marzyć, nawet jeśli marzenia wydają się większe niż rzeczywistość. Byście z odwagą szukali swojej drogi, bo każda z nich – jeśli płynie z serca – ma sens.

Niech codzienność będzie dla Was przestrzenią odkrywania, a nie tylko zadaniami do odrobienia. Niech szkoła będzie miejscem, gdzie rozwijacie skrzydła, a nie tylko liczycie strony w zeszycie. Wierzymy w Was. I cieszymy się, że właśnie z Wami możemy tworzyć świat – ten szkolny i ten daleko poza nim. 

Z najpiękniejszymi życzeniami –
Dyrekcja, Rada Pedagogiczna i Pracownicy Miejskiego Zespołu Szkół w Wysokiem Mazowieckiem

Uczniowie klasy IIb mieli dziś okazję uczestniczyć w wyjątkowych lekcjach prowadzonych przez żołnierzy WOT. W ramach pilotażowej wersji programu edukacyno- obronnego, który był przygotowany i realizowany we współdziałaniu Ministerstwa Edukacji Narodowej i Ministerstwa Obrony Narodowej pn. „Edukacja z wojskiem” najmłodsi mogli uczyć jak zachować się w sytuacjach kryzysowych, zagrażających życiu. To odpowiedź na współczesne potrzeby, wyzwania oraz zagrożenia związane z bezpieczeństwem.
3-lekcyjne szkolenia połączyły teorię i praktykę. Zawierały treści z obszarów: wojskowości, obronności, bezpieczeństwa, pomocy medycznej oraz obrony cywilnej. Uczniowie zapoznali się m.in. z zasadami alarmowania, sposobami szukania i wzywania pomocy, podstawami ewakuacji i schronienia oraz nawykami udzielania pomocy. Dzisiejsze lekcje były bardzo ciekawe, praktyczne i dostosowane do wieku uczestników.
Dziękujemy!

Redakcja