W piątek 8 września 2017 roku ulicami Białegostoku przeszedł XVII Międzynarodowy Marsz Pamięci Zesłańców Sybiru. Jego uczestnikom towarzyszyło hasło „Ojczyzna w naszych sercach i pamięci”. Uroczystości religijno - patriotyczne organizowane są od 2001 r. Wcześniej nosiły nazwę Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru. Cel jednak pozostał ten sam – ma upamiętnić polskich obywateli wywiezionych na Syberię, zwłaszcza tych, którzy już nigdy do ojczyzny nie wrócili. Marsz jest więc wyrazem pamięci o ofiarach Sybiru, którzy za Polskę ponieśli ofiarę najwyższą - swoje życie. Jest on również doskonałą lekcją nauki prawdy historycznej oraz bardzo ważną lekcją wychowania patriotycznego młodego pokolenia Polaków.
Nasza szkoła reprezentowana była przez Poczet Sztandarowy oraz przedstawicieli młodzieży z klas gimnazjalnych: IIB, IIC, IIIA, IIIB, IIIC, IIID i III E. Opiekunem młodzieży był pan Tomasz Krajewski.
Uczestnicy przemaszerowali spod Pomnika Katyńskiego do kościoła pw. Ducha Świętego i znajdującego się obok Pomnika Nieznanego Sybiraka. W marszu uczestniczyło ok.10 tysięcy osób. W uroczystościach udział brali nie tylko Sybiracy z Polski, ale także osoby represjonowane, Sybiracy, łagiernicy i żołnierze AK mieszkający na Wschodzie, na terenach Białorusi, Ukrainy, Litwy i Estonii. Bardzo liczne były delegacje szkół z całego kraju oraz zagranicy.
Rys historyczny
Zgodnie z porozumieniem niemiecko- radzieckim (pakt Ribbentrop – Mołotow - 23 sierpnia 1939) 17 września 1939 roku, Armia Czerwona przekroczyła granice Rzeczpospolitej Polskiej. Carskie metody walki z politycznymi przeciwnikami zostały przejęte i stosowane z jeszcze większym okrucieństwem przez komunistyczne władze na Kremlu, których decyzjami wywożono na Sybir i do Kazachstanu już nie grupy więźniów, lecz tysięczne rzesze ludności – mężczyzn, kobiet, starców, dzieci. Stalin stosował strategię zbiorowej odpowiedzialności, które obrazuje jego powiedzenie: "jeżeli zginie jedna osoba, to tragedia rodzinna, jeżeli milion, to tylko statystyka".
Na zagarniętych przez Sowietów terenach rozpoczęła się eksterminacja ludności polskiej na niespotykaną dotychczas skalę. Nastąpiły deportacje całych rodzin. W latach 1939-1941 odbyły się cztery masowe wywózki Polaków. Ogólną liczbę deportowanych w okresie wojny i stalinizmu określa się w przybliżeniu na ponad 1 mln i potwierdza się następną tragiczną liczbą, że co trzeci deportowany pozostał na zawsze na „nieludzkiej ziemi”.
Tomasz Krajewski
