„Czcić ludzi starych znaczy spełniać trojaką powinność wobec nich: akceptować ich obecność, pomagać im i doceniać ich zalety.”
Jan Paweł II List do osób w podeszłym wieku 1999 r.
Tegoroczny konkurs poetycki organizowany przez Zespół Szkół w Czyżewie dotyczył trudnego tematu- starości. Gimnazjaliści i starość? Prawie nie ma większego kontrastu. Tym większą wrażliwością i empatią musiały wykazać się młodziutkie poetki, by w skondensowanej formie wiersza dotknąć tematu. Już znamy oficjalne wyniki konkursu- I miejsce zajęła Klaudia Oleksik z II d. Jesteśmy dumni z Klaudii i nie mniej z pozostałych naszych reprezentantek- Natalii Sokołowskiej z II d i Luizy Lubowickiej z I c. Publikujemy Wam teksty dziewcząt, byście mogli razem z nami cieszyć się ich pięknem.
Redakcja
Jesień
Jesień życia zamyka nas w swoich objęciach,
Trzyma kurczowo w ramionach bólu,
A potem ściąga wszystkie liście
I nadciąga zimna nieoczekiwana śmierć…
Po pomarszczonej twarzy płynie łza,
Wspomnienia uderzają, pozostawiając ślady.
Młodzi przypomną sobie o tobie, jak położysz się,
A twoje ciało wyda ostatnie tchnienie.
Sztuczne łzy popłyną i uczucia do nich wrócą.
A gdy teraz ci trzeba prostych słów miłości,
Ciepłego serca przy twojej skroni…
Nie ma nikogo..
Zegar tyka, każdy ucieka.
Zamknięci w świecie
obłudy
Zapominamy o sekundzie oddechu,
zatrzymaniu się
I darze opieki nad starszymi.
Zapominamy o miłości..
A jesień nigdy nie trwa wiecznie…
Kiedyś spadną wszystkie liście
I będzie za późno…
na miłość…
Klaudia Oleksik kl. II d
Wierzby
Usiądź przy poczciwych wierzbach,
Poniszczonych przez wiatry i mrozy,
Nawet gdy nie zachwycają
Jak dostojne młode brzozy.
Wsłuchaj się w dźwięk melodii,
Skrywanych w nich od lat
Pięknych historii,
Których nie usłyszał nigdy świat.
Spójrz na znaki czasu,
Zapisane wspomnienia
W postrzępionej korze,
Połamanych gałęziach.
Wsłuchaj się w ich szept,
Choć przycichy i niezrozumiały…
One wiedzą więcej,
Bo więcej lat tu stały.
Zadbaj, by dożyły jak najwięcej,
Troską pokaż swe młodociane serce.
Pomóż im w podzięce-
Za lata trudów i wyrzeczeń.
Szanuj stare wierzby,
Okaż czułość i docenienie,
Bo kiedyś ty, tak jak one,
Będziesz dawał młodym cienie.
A gdy któraś wierzba odejdzie,
Oddając ostatnie tchnienie,
Wspomnij pomarszczoną korę,
Zapłacz cicho nad jej cieniem.
Natalia Sokołowska kl. II d