29 kwietnia społeczność gimnazjalna oglądała część artystyczną z okazji 225. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3. Maja przygotowaną przez klasy I c, I d i I e z wychowawczyniami p. Katarzyną Bartłomiejczuk, p. Anną Piętką - Lubowicką i p. Małgorzatą Kapitan oraz panią Iwoną Godlewską.
Ot, zdawałoby się, mówiąc za Żeromskim „zwykłe nudy narodowe“, ale myli się ten, kto tak sądzi.
Artyści nadali piękny kształt uroczystości, poczynając od swojego wyglądu (strój galowy), recytacji (wszystko mówione i śpiewane z pamięci), treści przesłania (prowokacyjnie, mądre i dojrzałe), oprawy (pokaz filmów i slajdów o tematyce ojczyźnianej). Wszystko z klasą i estetycznie bez zarzutu.
Zanim widzowie się zorientowali, mówczyni zainteresowała ich pewną prowokacją. Krytycznie oceniła przywiazanie do ojczyzny współczesnych Polaków. Czas upływa nam na powierzchownym życiu pogoni za przyjemnościami, a nie starcza go na sprawy ważne. „Patriotyzm“ stał się słowem wyblakłym, wyświechtanym, pustym. Przykre.
Dalsza część uroczystego przesłania ukazała naszą historię, zabory, próby ocalenia wolności, wady narodowe. Nie sposób się było ze wszystkim nie zgodzić. Ciekawym pomysłem była projekcja z wykorzystaniem multimediów. Film- metafora polskiego losu, slajdy- ilustracja wydarzeń historycznych: od malowniczych husarzy poczynając, na ułańskiej fantazji kończąc - polskiej przyrody naturalnej, swojskiej, dającej poczucie bezpieczeństwa - i wreszcie nas samych Polaków - dumnych, z pasjami, popełniających błędy i odnoszących zwycięstwa.
Oczywiście prezentacja historii była ważna („ 123 lat niewoli – to boli“), ale na zebranych największe wrażenie zrobiły refleksje o współczesności. To swoisty poemat dygresyjny wyrecytowany i wyśpiewany przez młodzież. "Wiele w nas nierozwiązanych spraw...", "Biały orzeł wzbić się nie może, ach jak smutny jest jego los...", "Dokąd zmierzasz , Polsko, do wrót piekielnych czy do raju bram?", „Widziałam orła cień..."- to tylko niektóre wyjątki niosących przesłanie pieśni i wierszy. W wielu oczach zakręciły się łzy, kiedy pojawił się obraz „wiejskiej wąskiej drogi, gdzie trudno było wyminąć samego Boga, idąc twarzą w twarz...“
- Czy to już przeszłość?- zdają się pytać artyści, zawstydzając niejedno serce...
Redakcja nie może się powstrzymać przed oceną śpiewu. Wielu utalentowanych muzycznie gimnazjalistów słyszeliśmy, wielu głosy wywoływały wielokrotnie gęsią skórkę. Tym razem pierwszoklasiści dali popis głosów. Gdzie w tak drobnych ciałkach kryje się taka siła głosu? Skąd w takiej młodości dojrzałość wykonań? Brawa dla Karoliny Nicgorskiej, Ani Wojciechowskiej, Sylwii Pajewskiej, Zuzi Wiczołek, Martyny Maliba, Eweliny Jamiołkowskiej i Patrycji Poniatowskiej.
Czekamy na Wasze występy! Recytatorów nie wymienimy, ale ich wykonania były równie perfekcyjne.
Dziękujemy artystom i mentorom za wspaniałe przeżycie. Każdy na pewno znalazł w tym przedstawieniu treść do własnych przemyśleń.
Redakcja
