Kangurzy skok matematyczny 2016

Międzynarodowy Konkurs Matematyczny „Kangur” zawsze budzi ogromne zainteresowanie gimnazjalistów. W tym roku matematycy nie zawiedli i osiągnęli wysokie lokaty we współzawodnictwie. Oto one:

Kadet - klasa I gimnazjum

Rafał Kaczyński kl. I a - wyróżnienie

Dominika Wojciechowska kl. I e - wyróżnienie

Kadet - klasa II gimnazjum

Andrzej Kaczyński kl. II b - wynik bardzo dobry

Artur Kadłubowski kl. II b - wyróżnienie

Junior - klasa III gimnazjum

Anna Motybel kl. III a - wyróżnienie

Składamy gratulacje wszystkim wyróżnionym, życzymy im dalszych sukcesów w zgłębianiu tej fascynującej dyscypliny naukowej.

Szkolny Koordynator Konkursu

Małgorzata Gierałtowska

Wyrazy uznania dla opiekunów uczniów: pani Marii Janeczko, pani Małgorzaty Gierałtowskiej i pana Jarosława Jankowskiego. Oby radość z osiąganych przez uczniów wyników dodawała Państwu skrzydeł do dalszej pracy.

Redakcja

Nabór do Szkoły Muzycznej

Etap szkolny Konkursu Piosenki i Poezji Angielskiej za nami

Dnia 29 kwietnia odbył się szkolny etap VI edycji Konkursu Poezji i Piosenki Angielskiej. Konkurs cieszył się dużym zainteresowaniem. Prezentowane wiersze i piosenki miały różną tematykę, od humorystycznej, poprzez sprawy codzienne, jak i poważne – przemijanie i śmierć. Wsród 13 uczestników komisja w składzie M. Nadolna, M. Kulesza i J. Berbachowska wyłoniła 5 zwycięzców.

W kategorii wiersz zwyciężyli:
1. Klaudia Oleksik ID
2. Olgierd Dąbrowski II B
3. Weronika Biała IIID
W kategorii piosenka:
1. Karol Godlewski IID
2. Julia Grabowska IIIE
Wszystkim zwycięzcom gratulujemy i trzymamy kciuki za powodzenie w etapie powiatowym, który odbędzie się 21 maja w Ciechanowcu.

Małgorzata Nadolna

Uzależnienia wierszem malowane

Temat uzależnień nie należy do najbardziej poetyckich. Sztuką zatem jest wywalczenie III miejsca w konkursie  "Wierszem malowane" na napisanie wiersza pod hasłem „Uzależnienie odbiera wolność”. Udało się to Klaudii Oleksik uczennicy klasy I d. Konkurs został zorganizowany przez Gimnazjum w Czyżewie, a gala honorowa odbyła się 29 kwietnia. W spotkaniu uczestniczyli młodzi poeci i ich opiekunowie. Wiersze nagrodzonych i wyróżnionych zostały wydane w pamiątkowym tomiku.

Gratulujemy Klaudii i życzymy, by nie opuszczała jej wena. Wam publikujemy teksty obu naszych reprezentantek Klaudii Oleksik i Natalii Sokołowskiej z I d. Poczytajcie.

Masz szansę

Siadasz, ale nie możesz wstać.

Kładziesz się, ale nie możesz zasnąć.

Próbujesz, ale ci się nie udaje.

Nie masz przy sobie nikogo,

Tylko to uzależnienie.

Chciałbyś, aby oddało ci wszystko,

co wcześniej zabrało.

Rodzina? Nie pamiętasz już

Twarzy mamy, taty, brata…

Pieniądze? Wszystkie wydane,

żeby się trochę zabawić.

Przyjaciele? Odeszli.

Teraz chodzisz po ulicach,

Śpisz w przytułkach,

patrzysz na szczęśliwych ludzi.

Ty mogłeś mieć to co oni…

Nie naprawisz już przeszłości,

Ale możesz – przyszłość.

Spróbujesz teraz powiedzieć?

Nie!

Klaudia Oleksik

Zawoalowana strata

Czy warto tracić czas na palenie?

Czy papieros jest tego wart?

Czy chcesz stracić bliskich zbyt szybko?

Teraz myślisz, że to kłamstwo, mit, żart …

A pamiętasz dzień z wiadomością, że nie żyje ciotka?

A pamiętasz, jak za dzieciaka paliła przy tobie?

Czasem jednego, częściej kilka,

A teraz… leży w grobie.

Śmiała się, że rak jej nie złapie.

Potem żałowała każdej straconej chwili.

A ten chłopak z klatki niżej, chyba Tomek, prawda?

Bawiłeś się z nim kiedyś w piaskownicy,

Później widziałeś go za blokiem z papierosem.

On się śmiał, ale z ciebie.

Teraz ty się śmiejesz…

Jego twarz stała się szara, smutna, pomarszczona.

Kto uwierzy, że jesteście rówieśnikami?

Nie zdążył się nawet spostrzec...

Żył w złudzeniu, teraz żałuje

każdej zabitej szarej komórki.

Natalia Sokołowska

Dokąd idziesz, Polsko? Poemat dygresyjny w wykonaniu pierwszaków

29 kwietnia społeczność gimnazjalna oglądała część artystyczną z okazji 225. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3. Maja przygotowaną przez klasy I c, I d i I e z wychowawczyniami p. Katarzyną Bartłomiejczuk, p. Anną Piętką - Lubowicką i p. Małgorzatą Kapitan oraz panią Iwoną Godlewską.

Ot, zdawałoby się, mówiąc za Żeromskim „zwykłe nudy narodowe“, ale myli się ten, kto tak sądzi.

Artyści nadali piękny kształt uroczystości, poczynając od swojego wyglądu (strój galowy), recytacji (wszystko mówione i śpiewane z pamięci),  treści przesłania (prowokacyjnie, mądre i dojrzałe), oprawy (pokaz filmów i slajdów o tematyce ojczyźnianej). Wszystko z klasą i estetycznie bez zarzutu.

Zanim widzowie się zorientowali, mówczyni zainteresowała ich pewną prowokacją. Krytycznie oceniła przywiazanie do ojczyzny współczesnych Polaków. Czas upływa nam na powierzchownym życiu pogoni za przyjemnościami, a nie starcza go na sprawy ważne. „Patriotyzm“ stał się słowem wyblakłym, wyświechtanym, pustym. Przykre.

Dalsza część uroczystego przesłania ukazała naszą historię, zabory, próby ocalenia wolności, wady narodowe. Nie sposób się było ze wszystkim nie zgodzić.  Ciekawym pomysłem była projekcja z wykorzystaniem multimediów. Film- metafora polskiego losu, slajdy- ilustracja wydarzeń historycznych: od malowniczych husarzy poczynając, na ułańskiej fantazji kończąc - polskiej przyrody naturalnej, swojskiej, dającej poczucie bezpieczeństwa -  i wreszcie nas samych Polaków - dumnych, z pasjami, popełniających błędy i odnoszących zwycięstwa. 

Oczywiście prezentacja historii była ważna („ 123 lat niewoli – to boli“), ale na zebranych największe wrażenie zrobiły refleksje o współczesności. To swoisty poemat dygresyjny wyrecytowany i wyśpiewany przez młodzież. "Wiele w nas nierozwiązanych spraw...", "Biały orzeł wzbić się nie może, ach jak smutny jest jego los...", "Dokąd zmierzasz , Polsko, do wrót piekielnych czy do raju bram?", „Widziałam orła cień..."- to tylko niektóre wyjątki niosących przesłanie pieśni i wierszy. W wielu oczach zakręciły się łzy, kiedy pojawił się obraz „wiejskiej wąskiej drogi, gdzie trudno było wyminąć samego Boga, idąc twarzą w twarz...“

- Czy to już przeszłość?- zdają się pytać artyści, zawstydzając niejedno serce...

Redakcja nie może się powstrzymać przed oceną śpiewu. Wielu utalentowanych muzycznie gimnazjalistów słyszeliśmy, wielu głosy wywoływały wielokrotnie gęsią skórkę. Tym razem pierwszoklasiści dali popis głosów. Gdzie w tak drobnych ciałkach kryje się taka siła głosu? Skąd w takiej młodości dojrzałość wykonań? Brawa dla Karoliny Nicgorskiej, Ani Wojciechowskiej, Sylwii Pajewskiej, Zuzi Wiczołek, Martyny Maliba, Eweliny Jamiołkowskiej i Patrycji Poniatowskiej. 

Czekamy na Wasze występy! Recytatorów nie wymienimy, ale ich wykonania były równie perfekcyjne.

           Dziękujemy artystom i mentorom za wspaniałe przeżycie. Każdy na pewno znalazł w tym przedstawieniu treść do własnych przemyśleń.

Redakcja

Refleksje po egzaminach

Łatwe było...

Z takimi uwagami radzimy się na razie wstrzymać. Oby Wasze odczucia się sprawdziły. Łatwe, bo wszystko na lekcjach było: myślenie, słuchanie, czytanie, pisanie, rysowanie, analiza... Narzędzia mieliście w rękach. Czy udało się z nich w pełni skorzystać? Czy każdy na pewno je miał? Oby, oby, oby.

Czekamy na czerwcowe wiadomości z OKE (Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej).

Po egzaminach weźcie się za pracę nad ocenami końcoworocznymi. Zawalczcie nimi o miejsce w dobrej szkole średniej.

Redakcja

Laury uwieńczyły skronie

Co roku podsumowanie wojewódzkich konkursów przedmiotowych odbywa się w Łomży podczas wielkiej gali z udziałem dostojników kościelnych, władz oświatowych i samorządowych, dyrekcji szkół, nauczycieli prowadzących i rodziców. Przybywają laureaci, by z rak kuratora oświaty  odebrać zasłużone dyplomy uprawniające do zwolnienia z danej części egzaminu gimnazjalnego i zapewniające przyjęcie do każdej wymarzonej szkoły.

W tym roku uroczystość odbyła się 13 kwietnia w Katolickim Gimnazjum im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego  i była szczególnie ważna dla naszego gimnazjum. Jako szkoła zdobyliśmy 2. miejsce wśród szkół z pięciu powiatów, tuż za 6.PG w Łomży. To powód do radości dyrekcji szkoły, rady pedagogicznej i oczywiście laureatów i ich rodziców.Kryterium była liczba laureatów i finalistów konkursów.

To wielki sukces, który świętował z nami osobiście zaproszony przez kuratorium włodarz miasta Burmistrz p. Jarosław Siekierko. Ponadto dwie uczennice z klasy III a Aleksandra Grodzka i Anna Motybel zostały wyróżnione za wielokrotne tytuły laureatów i otrzymały nagrody rzeczowe ufundowane przez Burmistrza Miasta Wysokie Mazowieckie.

Kim są laureaci? To uczniowie niepospolici, ambitni, o dużej wiedzy w wybranej dziedzinie. Dla innych wzory i swoiste dowody na to, że nauka daje satysfakcję. I nie chodzi tu o nagrody, stypendia, splendory... Ważna jest informacja dla całej społeczności uczniowskiej: są tacy, którym chce się chcieć zgłębiać wiedzę, rozwijać się, błyszczeć na tle rówieśników. Przynosić chlubę szkole, rodzicom, dowartościowywać samych siebie dzięki zdobytej mądrości.

Tytułu laureata nie zdobywa się łatwo. Okupione jest to ciężką pracą, studiowaniem zagadnień pozaprogramowych, wyrzeczeniami i w końcu stresem. Jedyne wyjście, by nie dać się zwariować, to polubić przedmiot, by stał się pasją. Udział w konkursach to świetne przygotowanie do życia i do wymagań, jakie przed każdym z nas stawia. Gratulujemy laureatom i ich opiekunom. Kolejnym rocznikom życzymy, by w przyszłym roku zapracowały sobie na liczne tytuły zwycięzców.

Wprawdzie już wcześniej informowaliśmy Was na bieżąco o sukcesach, ale warto przypomnieć listę laureatów z roku 2015/2016 raz jeszcze:

Aleksandra Grodzka kl. III a (język angielski, biologia, chemia, historia),

Anna Motybel klasa III a (chemia, biologia),

Julia Kamińska kl. III e (język polski),

Andrzej Kaczyński kl. II b (matematyka),

Magda Buczyńska kl. III d (plastyka),

Juliusz Zagdański kl. III a (informatyka),

Sylwia Stypułkowska kl. III e (plastyka),

Magdalena Nowacka kl. III a (język rosyjski).

Wielkim osiągnięciem jest przejście przez etapy szkolne i rejonowe konkursów i zostanie finalistą-tylko krok za laureatem. Tytuł finalisty mają:

Aleksandra Grodzka kl. IIIa (fizyka),

Konrad Kalinowski kl. IIIa (historia).

Nauczyciele prowadzący młodzież to: p. Barbara Agnihotri, p. Janina Berbachowska, p. Katarzyna Bartłomiejczuk, p. Joanna Decewicz,  p. Małgorzata Gierałtowska, p. Iwona Godlewska,p. Tomasz Krajewski p. Katarzyna Kulesza, p. Maria Sutkowska, p. Ewa Turlewicz.

Redakcja

Radosne spotkanie w wielkiej powadze

15 kwietnia w okrągłą rocznicę chrztu Polski wszystkie szkoły w naszym mieście przyjmowały uroczyście insygnia Światowych Dni Młodzieży: krzyż ŚDM i ikonę Matki Bożej Salus Populi Romani. Wśród dostojnych gości powitaliśmy księdza proboszcza Edwarda Łapińskiego i księdza Mariusza Jabłońskiego. Całą uroczystość przygotowała p. Anna Jamiołkowska, przy pomocy p. Iwony Godlewskiej prowadzącej chór szkolny. Symbole peregrynują po całej Polsce, ponieważ to właśnie nasz kraj będzie gospodarzem tegorocznych Światowych Dni Młodzieży.

W lipcu 2016 roku Ojciec Święty spotka się z młodzieżą całego świata w Krakowie. Idea "wędrówki" krzyża i ikony przez ziemię trwa od 1984 roku. W Niedzielę Wielkanocną 22 kwietnia 1984 roku Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał zamknięcia Drzwi Świętych i przekazał Krzyż Roku Świętego młodzieży, mówiąc: Umiłowani młodzi, u kresu Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa. Ponieście Go na cały świat jako znak miłości, którą Pan Jezus umiłował ludzkość i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest ratunek i odkupienie... Te informacje są ogólnie dostępne, więc się nie rozpisujemy, dając Wam kontekst dzisiejszej uroczystości.

A jak było u nas? Przepięknie, mądrze, dostojnie, z ogromną wiarą i emocjami. Te ostatnie są wyrazem naszego ludzkiego postrzegania cierpienia, śmierci i miłosierdzia Chrystusa. Krzyż wprowadzono do szkoły szpalerem galowo ubranej młodzieży trzymającej płonące świece. W nastrój wprowadziły zebranych recytacje, modlitwy i piękny śpiew. Pani Ania wyświetliła króciutki film - przypowieść o wielkiej miłości i poświęceniu. Treść była tak budująca, słowa lakoniczne a sugestywne bardzo, że na hali zapadło milczenie. Nikt nie wybrzydzał, że słaba widoczność…Przesłanie paraboli dotarło bez wątpienia do wszystkich serc. Łza zakręciła się w niejednym oku. Dobrze, że zatrzymaliśmy się wszyscy w biegu codziennych spraw, dobrze, że choć na chwilę poczuliśmy wspólnotę, dobrze, że zdobyliśmy się na refleksję o Bożym Miłosierdziu. Nie lękaj się!- teraz będzie łatwiej?

Redakcja

Do spotkania z papieżem i młodzieżą!

"Nie było nas, był las, nie będzie nas, będzie las"

Sadzenie drzew w lesie nie należy do zadań łatwych i lekkich, ale na pewno przyczynia się do poprawy naszego klimatu, daje cień, pozwala w ciszy odpocząć od zgiełku i hałasu miasta. Z takim przekonaniem 8 kwietnia 2016 r. klasa I c wraz z wychowawcami: Katarzyną Bartłomiejczuk i Moniką Kulesza oraz studenci Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Wysokiem Mazowieckiem wyruszyli na coroczne sadzenie lasu.
Wyjechaliśmy o godzinie 10 spod Miejskiego Ośrodka Kultury. Przez około 2 i pół godziny ciężko pracowaliśmy w 3-4 osobowych grupach. Integracja z seniorami oraz naszymi kolegami i koleżankami z klasy nauczyła nas współpracy oraz wytrwałości w dążeniu do zamierzonego celu, którym w tym przypadku było posadzenie ok. 1200 sadzonek (200 lip i 1000 dębów) na obszarze 0,23 ha. Gimnazjaliści udowodnili, że nie tylko Internet, gry komputerowe i portale społecznościowe są im bliskie, ale również dbałość o środowisko naturalne, praca fizyczna, pomoc osobom starszym. Panowie Wiesław Stanisławski, Adam Stanisławski i Tadeusz Zawistowski - doświadczeni leśniczy, udzielili nam krótkiego instruktażu, jak wykonywać prace, opowiadali ciekawe historie – poszerzając naszą wiedzę o lesie, a także służyli pomocą.
Po ukończonej pracy przejechaliśmy do "Echo Lasu", by wspólnie spędzić czas przy ognisku, zajadając gorącą zupkę, pieczoną kiełbasę, babkę ziemniaczaną, ciasta i wypieki przygotowane przez panie z UTW i Nadleśnictwo Rudka. Swoją obecnością zaszczycił nas także Burmistrz Miasta i Wójt Gminy Wysokie Mazowieckie. Spotkanie zakończyło się podziękowaniem ze strony władz za wykonanie tej dobroczynnej pracy.
Powołując się na powiedzenie "Nie było nas, był las, nie będzie nas, będzie las", uświadomiliśmy sobie, że życie przemija, a świat przyrody jest trwały, niezmienny. Dbajmy więc o nią!

Hanna Zagroba, Anna Wojciechowska kl. I c