Mieszkaliśmy w Bradze, kilkadziesiąt kilometrów od Porto- drugiego co do wielkości miasta w Portugalii. Miasto ładne, o średniowiecznej zabudowie i z barokowymi kościołami, z których Braga słynie. Tu jest najstarsza w Portugalii katedra. Wnętrza świątyń bogato zdobione, w niektórych świetnie zachowane azuleje- płytki ceramiczne złożone we wzór zwykle przedstawiający sceny biblijne lub sceny z życia dawnych Portugalczyków. Azulejo- to znak rozpoznawczy w budownictwie Portugalii. Ceramicznymi różnokolorowymi płytkami pokryte są domy, tworząc ładne mozaiki i chroniąc budynki przed złymi warunkami pogodowymi. Wygląda to pięknie. Współcześnie jednak rezygnuje się z takiego wykończenia kamienic lub stosuje się proste, jednokolorowe, jak na tej, w której mieszkaliśmy.

Bragę poznaliśmy wzdłuż i wszerz. Nowoczesne budynki sąsiadują z dawnymi pałacami. Centra handlowe ukryte są za fasadami zabytków. Pałace i zamki robią wrażenie wieczorami. Otoczone różanymi parkami łuki średniowiecznych budowli ożywają, wyzwalając w wyobraźni dawno przebrzmiałe historie. Tuż obok Bragi na wzgórzach położone są dwa znaczące sanktuaria – Bom Jesus- Dobrego Jezusa i Sameiro. Z dziedzińca drugiego rozciąga się cudowna panorama na Bragę, pierwszy- zachwyca architekturą, zaskakuje pomysłowością schodów ; między ich podestami kryją się poświęcone różnym zmysłom fontanny. Wokół jest piękny park z kwitnącymi gardeniami o cudnym zapachu. Park z mnóstwem grot, wodospadów i klombów- urokliwe miejsce. W obu sanktuariach zgromadzono wiele relikwii świętych. Idealne miejsca do skupienia i modlitwy.

Nieopodal Bragi leży malutkie miasteczko Guimares. Zwiedziliśmy je. Ciasny rynek ze świątynią w centrum, wąskie ulice z domami ozdobionymi mnóstwem kwiatów. Tu czas się zatrzymał. To punkt obowiązkowy, bo stąd wywodzi się pierwszy król Portugalii Alfons I teraz dumnie stojący na pomniku. Zamek został i odrestaurowany i we wnętrzu kryją się skarby- japońskie wazy, meble, obrazy, arrasy. Siedziba ta wykorzystywana jest na organizację ważnych spotkań współczesnej głowy państwa z dostojnikami. My poczuliśmy się jak ci dostojnicy.

Wycieczki do Porto były naszą codziennością- tu mieściły się szkoły partnerskie. Miasto położone u ujścia rzeki Duero na wzgórzach tworzy piękny krajobraz. Słynne jest z wina porto, choć to wytwarzane jest w ...Vila Nova de Gaia, obok Porto. Niestety, nie mogliśmy uczestniczyć w degustacji tego znanego trunku. Za to ze smakiem zajadaliśmy pastel de nata- babeczki z budyniowo- jajeczną masą z cynamonem, - specjał Portugalii.

W mieście tętni życie. Kamienice zachwycają różnorodnością azulei. W wielu miejscach „stoi” Ronaldo- bożyszcze Portugalczyków. Wąskie uliczki zawsze prowadzą pod górę( a to pech!), ale cześć zwiedzania odbyliśmy kolejka linową nad miastem, łodzią i tradycyjnym żółtym tramwajem. Oba środki lokomocji to dowód przeskoku cywilizacyjnego od nowoczesności do tradycji. W tramwaju motorniczy przekłada siedzenia zgodnie z kierunkiem jazdy, a pasażerowie pociągają za sznur, uruchamiając dzwonek, by zatrzymać pojazd. Fajne przeżycie, zwłaszcza, że za oknem rozciągała się piękna panorama miasta, a celem wyprawy były plaże nad Atlantykiem. Ocean jak każda wielka woda- piękny, nieokiełznany. Robi wrażenie jak każde morze. Świadomość jednak, że to jeden z 5 oceanów świata imponuje. Tu rosną palmy, nad Arktycznym krajobraz na pewno jest inny. Kąpaliśmy się w oceanie. Woda miała temperaturę jak Bałtyk w środku lata. Fale wysokie, wybrzeże piaszczyste, muszelek prawie nie ma, za to trafiają się rozgwiazdy i kraby. Miłośnicy kamieni znajdą tu piękne okazy wygładzone przez fale. Na wybrzeżu wydmy, woda omywa ogromne głazy w brązowo- żółtych kolorach. Na innych plażach jeszcze widzieliśmy zabytkowe osiemnastowieczne wiatraki i latarnie morskie. Każdy znalazł dla siebie element wart uwagi.

Do stolicy Portugalii wyjechaliśmy podekscytowani. I nie zawiedliśmy się. Odbudowane po trzęsieniu miasta nabrzeże robi wrażenie. Łuk tryumfalny jest dowodem na zwycięstwo człowieka nad potęgą natury. Zwycięstwem pozornym i chwilowym, bo jednak żywioły rządzą, co z kolei upamiętnił nieodbudowany kościół, do którego wnętrza dobrało się trzęsienie ziemi. W Lizbonie zachwyca wszystko. Kamienice, rzeźby, place, port, ...chodniki ułożone przez zdolnych brukarzy. Ich tytaniczna praca została uhonorowana pomnikiem ku ich czci. Dywany kamienne to znak rozpoznawczy tego miasta. Na głównym placu kostka robi wrażenie trójwymiarowej, działając na zmysły pieszego. W Lizbonie też są zabytkowe pojazdy- winda i tramwaj- tym razem czerwony. Stolica Portugalii kojarzy się z odkryciami geograficznymi i konkwistatorami. Tu spoczywa Vasco da Gama, tu na nabrzeżu w dzielnicy Belem jest symboliczny Pomnik Odkrywców. Zachwyca klasztor Hieronimitów i wieża- pierwszy punkt obronny zachodniej części Lizbony.

W drodze powrotnej zwiedziliśmy Fatimę sławną z objawień Matki Bożej. Tu Maryja pokazała się trojgu dzieciom, przekazując przesłanie dla świata. Miejsce przyjmuje mnóstwo pielgrzymów, my byliśmy tam dzień po rocznicy pierwszego objawienia 14 maja.

Część z was na pewno kojarzy Portugalię z kolorowym kogutem. Tak naprawdę, choć kulturowo związany z całym krajem, pochodzi się z Barcelos. Z ptakiem łączy się legenda o pielgrzymie, którego przed śmiercią uratował właśnie kogut. W Barcelos przez chwilę uczestniczyliśmy w życiu tej społeczności, chodząc po największym w Portugalii rynku. W każdy czwartek zwykły parking i sąsiednie ulice zamieniają się w ...targ. Można tu kupić wszystko- ryby, owoce, sadzonki, meble, pamiątki, przedmioty codziennego użytku, odzież...

Nad Atlantykiem góruje Viana do Castelo- mała urokliwa miejscowość z XIII wieku z sanktuarium św. Łucji. Zwana jest perłą północnej Portugalii. Brak już słów na opisanie obiektu i jego otoczenia widzianego ze wzgórza- żółtych plaż i szmaragdu oceanu.

Mimo długiego tekstu nie da się opisać wszystkich miejsc, obiektów i utrwalić wrażeń. Podróż do Portugalii to dla niektórych na pewno wyprawa życia. Dziękujemy za tę szansę.

Projekt „Międzynarodowa ścieżka rozwoju MZS w Wysokiem Mazowieckiem” nr 2024–1-PL01–KA122-SCH-000216862, realizowany w sektorze "Edukacja szkolna" programu „Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027”, współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w ramach Akcji 1 - „Mobilność edukacyjna” (KA122-SCH).

Redakcja

Witamy nasze Wicemistrzynie Polski!

To nie był zwykły dzień. To był dzień, w którym w murach naszej szkoły unosiła się duma, wzruszenie i siła spełnionych marzeń. Powitaliśmy nasze niezwykłe dziewczyny – Wicemistrzynie Polski w koszykówce.
Młode, pełne pasji, wytrwałe, nieustępliwe. Wróciły do domu z medalami, ale w naszych oczach – wróciły jako bohaterki.

Ale każda z tych historii, każda łza szczęścia i każda chwila chwały miała swoje serce bijące w cieniu trybun. Dziękujemy, Trenerze Arturze Czaja:

-Za każdą poranną i wieczorną godzinę spędzoną w sali, gdy inni już spali.
-Za wiarę – tę najcenniejszą, którą dawał Pan każdej zawodniczce, nawet gdy one same ją traciły.
-Za dyscyplinę, ciepło i ogromne serce, które sprawiło, że stały się nie tylko drużyną – ale siostrami.
-Za każdy krzyk z ławki, każde “dasz radę”, każdy gest wsparcia i każde milczenie, które mówiło więcej niż tysiąc słów.
-Za to, że Pan nie tylko wychował koszykarki – ale silne, pewne siebie, młode kobiety, które będą zwyciężać nie tylko na parkiecie.

Dziękujemy również Rodzicom.
Wasza obecność na trybunach, w samochodach, na treningach, Wasze ciche łzy, gorące herbaty, setki kilometrów – to wszystko było paliwem, które pozwalało im sięgać po więcej. Bez Waszego wsparcia i wiary ten medal nigdy nie miałby takiego blasku. To też Wasze srebro – a może nawet złoto…

Szczególne podziękowania kierujemy do Pana Dyrektora Grzegorza Ostrowskiego.
Panie Dyrektorze – dziękujemy, że był Pan z naszymi bohaterami. Za obecność, za słowa otuchy, za dumę, którą nosił Pan na twarzy i w sercu. Za to, że był Pan nie tylko głosem szkoły, ale także jej sercem – wspierając, kibicując, wierząc do samego końca.

To dzięki takim ludziom szkoła staje się miejscem, gdzie niemożliwe przestaje istnieć.

Dziękujemy Wam wszystkim. Za historię, którą dziś napisałyście i którą będziemy pamiętać już zawsze. Dziękujemy za łzy szczęścia, które dziś popłynęły. Dziękujemy za dumę, która zostanie z nami na zawsze. Dziękujemy, że jesteście.

Brawo, Dziewczyny. Brawo, Trenerze. Brawo, Rodzice. Brawo, Panie Dyrektorze.
To był Wasz dzień.
A my mieliśmy zaszczyt być jego częścią.

Redakcja

Jest nam niezmiernie miło ogłosić, że STYPENDIA ARTYSTYCZNE MARSZAŁKA WOJEWÓDZTWA PODLASKIEGO za osiągnięcia artystyczne w roku 2023 otrzymało aż troje uczniów naszej szkoły!

- Lena Fiedorczuk - kl. V d
- Michalina Prużanin - kl. V d
- Wiktoria Radziwił - kl. VII a

Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!

Redakcja

W poniedziałek 5 lutego uczniowie klas 1-3 spotkali się na hali sportowej, by przywitać "nowych uczniów", którzy w przerwie zimowej trafili do naszej szkoły.
Okazali się nimi nasze dwie nowe maskotki szkolne - Miś Mikuś i Rysiek.
W imieniu Dyrekcji, Rady Pedagogicznej, dzieci i młodzieży serdecznie dziękujemy wszystkim sponsorom na czele z Panią Magdaleną Łuniewską, która zajęła się całą zbiórką pieniędzy na zakup misia Mikusia.
Serdeczne podziękowania kierujemy również dla prezesa i pracowników Banku Spółdzielczego w Wysokiem Mazowieckiem za ufundowanie naszego „muzycznego Rysia”.

Redakcja

Nie zabijajcie wody! Nie zabijajcie nieba!
Niech ptaki znów przylecą, by starych szukać gniazd.
Niech płonie dobry ogień, niech pada deszcz, gdy trzeba…
Jeszcze Ziemia nie zginęła, póki my żyjemy!

Takim apelem, poruszającymi recytacjami, projekcją filmu prezentującego zagrożenia związane z postępującym kryzysem klimatycznym na całym świecie i niosącym bardzo ważne przesłanie - "if we don't protect nature we can't protect ourselves" - "jeśli nie chronimy przyrody, nie będziemy w stanie ochronić siebie" oraz wzruszającym śpiewem, młodzi ekolodzy 06.02.2024 r. dokonali otwarcia Ekopracowni przyrodniczej w Miejskim Zespole Szkół Szkole Podstawowej nr 2 w Wysokiem Mazowieckiem.

Powstała ona dzięki środkom finansowym pozyskanym w ramach udziału szkoły w konkursie pn. „EKOPRACOWNIA – zielone serce szkoły” w ramach „Programu Regionalnego Wsparcia Edukacji Ekologicznej”, finansowanego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Białymstoku. Całkowity koszt inwestycji wyniósł ponad 47 tys. zł, z czego 42 tys. zł to dofinansowanie pozyskane z WFOŚiGW w Białymstoku.

W uroczystym otwarciu uczestniczyli zaproszeni goście:

-P. Jarosław Siekierko – Burmistrza Miasta Wysokie Mazowieckie
-P. Adam Buciński –Wiceprzewodniczący Rady Miasta
-P. Sylwia Wasilewska - Przewodnicząca Komisji Kultury i Oświaty
-P. Aneta Stypułkowska – Przewodniczącą Rady Rodziców
-Rada Pedagogiczna i Uczniowie.

Były przemówienia m. in. Dyrektora MZS p. Jarosława Jankowskiego, Burmistrza Miasta p. Jarosława Siekierko, p. Adama Bucińskiego, podziękowania tym, którzy przyczynili się do powstania pracowni oraz refleksja.
Było symboliczne przecięcie wstęgi. Był pokaz sprzętu multimedialnego i pomocy dydaktycznych zakupionych w ramach projektu. Wszystko z klasą. Brawo!

Szczególne podziękowania należą się panu Łukaszowi Siekierko - Wiceprzewodniczącemu Sejmiku Województwa Podlaskiego za wskazanie nam drogi działania i wszelką życzliwość.
Nad wnioskiem oraz realizacją całej inwestycji czuwała p. Katarzyna Bartłomiejczuk.

Powtórzmy za słowami Antka, ucznia SP2: „Jakie to szczęście, że mieszkamy na tej ziemi. I chociaż nie wiemy, gdzie rzuci nas los, gdzie dokonamy rzeczy, które są, naszym przeznaczeniem, tutaj, w kraju dzieciństwa znaleźliśmy swój pierwszy ogród. Bo każdy człowiek potrzebuje swojego ogrodu, zakątka przyrody, w którym odradza swoje siły życiowe, słuchając muzyki lasu, wiosennego śpiewu słowika i patrząc na powrót bocianów do gniazd. Przyroda uczy nas cieszyć się życiem. Dziś, kiedy umiera przyroda polskiego pejzażu, umierają początki narodowej przeszłości …”

A teraz do dzieła, drodzy Uczniowie …. Świat czeka na ratunek. Ratujcie, ocalcie w swoich „małych ojczyznach” okruszek piękna i pamięci. Może nam będzie dane stworzyć marzenie pokoleń – „Polskę, która jest jak zdrowie.”
Po to właśnie powstała Ekopracownia!

Zobacz galerię :)

Koordynator projektu

Katarzyna Bartłomiejczuk

Dzień otwarty w każdej szkole jest wydarzeniem dla jej społeczności bardzo ważnym. Tego dnia bowiem pokazujemy jako społeczność szkolna to wszystko, czym żyjemy i co może być ważne nie tylko dla nauczycieli, ale przede wszystkim dla przyszłych uczniów, którzy dołączą do naszych szeregów. To także ważny dzień dla rodziców posyłających swe dziecko na niwę oświaty, bowiem powierzają oni nam swój najcenniejszy skarb, jakim jest ich dziecko, aby kształtowane przez mogło swobodnie rozwinąć skrzydła w dalszych etapach swojego życia.
Nasz tegoroczny dzień otwarty rozpoczęła prelekcja pana Dyrektora, który z ogromną swobodą zaangażowaniem opowiadał o atutach naszej placówki, tj o kadrze nauczycielskiej, o wyposażeniu szkoły, a także o sukcesach nie tylko w konkursach szkolnych. Najważniejsze jednak jest przygotowanie uczniów do dalszych etapów edukacyjnych, a dowodem na to są świetne wyniki egzaminu ośmioklasistów.
Na tym oczywiście nie był koniec „szkolnych atrakcji”. Oto przed oczami rodziców i dzieci stanęli młodzi aktorzy z klas trzecich, którzy bez tremy i z wielką swobodą recytowali i śpiewali, by pokazać, że jest to dla nich świetna zabawa i dobry sposób na szkolne stresy. Świetnie też zaprezentowali szkołę uczniowie Samorządowej Szkoły Muzycznej, zachęcając w ten sposób do rozwijania muzycznych pasji.
Po wystąpieniach rodzice na własne oczy mogli się przekonać, jakie warunki oferuje szkoła. Doskonale przygotowani do roli przewodników uczniowie najstarszych klas oprowadzali kolejne grupki odwiedzających po szkole. Prezentowali sale lekcyjne i halę sportową z mnóstwem atrakcji, stołówkę, świetlicę, w której dzieci mogły np. pograć w ogromne warcaby lub skorzystać z magicznego dywanu.
Jesteśmy dumni z naszej szkoły. To nie tylko miejsce naszej pracy, to wspaniali ludzie, którzy wspierają nie tylko swoich kolegów i koleżanki, ale są nastawieni przede wszystkim na rozwój powierzonych im dzieci. To buduje wspaniałą atmosferę. Nasza szkoła jest więc miejscem, do którego chętnie chce się wracać!

Organizatorzy

"Już czas na przywrócenie mokradeł” - pod takim hasłem przebiegał Światowy Dzień Mokradeł, w którego obchody zaangażowali się uczniowie klasy 8 C wraz z wychowawcą p. Katarzyną Bartłomiejczuk oraz p. Dominiką Krajewską. 07.02.2023 r. w ramach tego święta odbyła się międzypokoleniowa wycieczka edukacyjna młodzieży i studentów UTW w Wysokiem Mazowieckiem do Ośrodka Edukacji Przyrodniczej Młynarzówka w Kurowie.
Należy wspomnieć, że to międzynarodowe wydarzenie obchodzone jest 02 lutego, w rocznicę podpisania Konwencji Ramsarskiej (Konwencji o obszarach wodno-błotnych). Celem obchodów jest popularyzacja wiedzy na temat roli przyrodniczej mokradeł a także ich ogromnego, choć często niedocenianego, znaczenia dla codziennego życia człowieka.
Na wycieczkę wyruszyliśmy spod MOK w Wysokiem Mazowieckiem. Już w autokarze otrzymaliśmy broszury na temat mokradeł i długopisy.
W "Młynarzówce” oglądaliśmy wzruszający film „Narew - od źródeł do ujścia”, gdzie główna bohaterka – rzeka Narew, ujmująco w pierwszej osobie opowiedziała…. o sobie i zabrała nas w niezapomnianą podróż. Okiem kamery zaglądaliśmy do podwodnego świata, znaleźliśmy się w cieniu skrzydeł bielika, czy też podglądaliśmy spacerujące traszki. Zdzisław Folga - to autor scenariusza i współrealizator filmu, muzykę skomponował Marek Kubik, a głosem rzeki została Dorota Sokołowska. Cóż za głos!
Zwiedziliśmy interaktywne muzeum przyrodnicze, naszpikowane technologią IT. Polecamy wszystkim. Zaangażujecie tu wszystkie zmysły i na pewno będziecie zadowoleni.
Zapoznaliśmy się z systemem rzeki anastomozującej na multimedialnej makiecie. Niewątpliwą atrakcją było duże akwarium z rybami zamieszkującymi wody Narwi. Podziwialiśmy m. in. dioramę przyrodniczą ukazującą ornitofaunę NPN, życie bobrów oraz bezkręgowców zamieszkujących dolinę Narwi. Mieliśmy okazję porównać użytkowanie doliny dawniej i obecnie.
Uczestniczyliśmy w warsztatach na temat owadów przeprowadzonych przez edukatorów ośrodka. Już wiemy co ma wspólnego mrówka z czekoladą :).
Mieliśmy okazję wykorzystać multimedialny klucz do oznaczania roślin i zwierząt.
Na koniec uczta dla ciała - ognisko. Własnoręcznie upieczone kiełbaski, gorąca herbata i słodkości smakowały chyba każdemu. Nie zabrakło wspólnych śpiewów i tańców. I tu było widać, jak młodzież zintegrowała się ze studentami UTW.
Dziękujemy Pani Prezes UTW Mariannie Kaczanowicz, za kolejne już zaproszenie na wspólną integrację.
Należy wspomnieć, że wydarzenie to zostało zorganizowane w ramach realizacji projektu Fundacji Ziemia i Ludzie - „Ekopokolenia. Mokradła = woda, życie, klimat” . Tytuł projektu niesie ze sobą najważniejszy przekaz merytoryczny, mówiąc o bezcennych usługach ekosystemowych obszarów wodno-błotnych i walcząc z błędnym przekonaniem o ich nieużyteczności.

Uczestnicy

Tradycja obchodów Dnia Św. Patryka zagościła już u nas na dobre. Po raz kolejny klasa Vb wraz z wychowawcą p. M. Nadolną przygotowała atrakcje z okazji tego święta, które obchodzone jest 17 marca. Motywem przewodnim był kolor zielony oraz duża ilość koniczynek. Aby wziąć udział w zabawie należało mieć na sobie element garderoby w dowolnym odcieniu zieleni. Ponadto każdy mógł zrobić sobie zdjęcie przy specjalnej foto - ściance z wykorzystaniem wielu rekwizytów – zielone okulary, spódniczki, kapelusze, kokardy czy rude brody leprechaun’ów, to tylko niektóre z nich. Ścianka cieszyła się ogromnym zainteresowaniem a młodzież doskonale się bawiła. Oczywiście wspomnienia zostały uwiecznione w galerii.
Dodatkową atrakcją była możliwość wzięcia udziału w quizie i sprawdzenia swojej wiedzy na temat Irlandii oraz obchodów Dnia Św. Patryka. Quiz był podzielony na trzy grupy wiekowe. Wyniki przedstawiają się następująco:
W klasach 1-4 – I miejsce zajęła klasa IVB zdobywając 11 na 12 możliwych punktów.
W klasach 5-6 – I miejsce zajęła klasa Va zdobywając 7 na 8 punktów.
W klasach 7-8 – I miejsce zajęła klasa VIII c zdobywając maksymalną liczbę punktów 17/17.
Serdecznie gratulujemy zwycięzcom i dziękujemy wszystkim, którzy tego dnia przyłączyli się do zabawy.

M. Nadolna

22.03.22 r. to Światowy Dzień Wody. W Szkole Podstawowej nr 2 w Wysokiem Mazowieckiem świętowaliśmy go na swój sposób. Cała społeczność szkoła ubrała się w odcienie koloru niebieskiego oraz wiele osób zaangażowało się w robienie kreatywnych plakatów, które można było podziwiać na holu szkoły obok biblioteki. Na plakatach widniały ciekawostki oraz fakty o wodzie i jej roli w naszym życiu. To jeszcze nie koniec atrakcji. Najmłodsi uczniowie uczestniczyli w przedstawieniu, które odbyło się w świetlicy szkolnej. Opowiadało o roli wody w naszym życiu, dlaczego nie powinniśmy jej marnować a także do produkcji jakich rzeczy potrzebna jest woda.

Mamy nadzieję, że w kolejnych latach również bedziemy kultywować to święto, bo przecież WODA - TO ŻYCIE.

Film 1 - Dzień Wody

Film 2 - Dzień Wody

Lidia Stypułkowska kl Va

7 marca w czwartek w naszej szkole w ramach przybliżenia kultury krajów anglojęzycznych po raz kolejny świętowaliśmy Dzień Świętego Patryka –patrona Irlandii. Uroczystość została przygotowana przez uczniów klasy IVb i IV c oraz ich wychowawców - nauczycielki języka angielskiego: p. M. Nadolną i M. Kuleszę. Przygotowania rozpoczęły się już tydzień wcześniej. Uczniowie namalowali plakaty zachęcające społeczność szkolną do udziału w wydarzeniu, przygotowali postać leprechauna, irlandzkie flagi oraz mnóstwo zielonych trójlistnych koniczynek.

Aby uświetnić ten dzień, uczniowie naszej szkoły założyli na siebie odzież w różnych odcieniach zieleni. Na holu szkoły przygotowana została specjalna ścianka, gdzie można było zrobić sobie zdjęcie na tle zielonych koniczynek z przeróżnymi gadżetami tj, kapeluszami, okularami, spódniczkami, maskami lub „zostać” leprechaunem. Dodatkowo uczniowie mogli dowiedzieć się, kim był Św. Patryk, jakie są symbole Irlandii oraz kim jest słynny leprechaun.

Także podczas lekcji języka angielskiego, przygotowanych przez panią M. Nadolną uczniowie zapoznali się z postacią świętego, a także ze zwyczajami związanymi z tym bardzo popularnym, obchodzonym na całym świecie, festiwalem.

Cieszy nas fakt, że uczniowie z tak wielkim zaangażowaniem celebrowali Dzień Świętego Patryka i mamy nadzieję, że ten zwyczaj na stałe wpisze się do kart naszych uroczystości.

M. Nadolna